Scrap trommel

Vanmiddag bij de Xenos heb ik ineens inspiratie opgedaan! Ik liep een beetje door de stad opzoek naar nieuwe kleding (Nee ik heb nog niet genoeg haha) toen ik even de Xenos binnen liep. Daar hadden ze houten trommeltjes, en dat vraagt toch om scrappers?? Ik heb dus zo'n houten trommeltje heel leuk gescrapt voor de kerst, om het tegen die tijd te vullen met kleine cadeautjes en iemand cadeau te doen.. Wie dat wordt, dat is nog even een verassing, maar degene die het krijgt zal het vast waarderen :)



En wat vinden jullie ervan?

Liefs Désiree

Deze moeten jullie zien!!

Toen ik vanavond de vakantie foto's eens aan het doorkijken was kwam ik deze foto weer tegen, het was in Wenen, in de dierentuin. Prachtige dieren, maar dus ook een heel mooi aquarium, het had zo de screensaver van Windows plus! kunnen zijn hihi

2 zelfgemaakte armbandjes

Goede Avond,

Weliswaar nu iets anders dan wat jullie de afgelopen 1½ week hebben gelezen, maar ook dit vindt ik toch zeker wel thuishoren op mijn blog, namelijk 2 van mijn zelfgemaakte armbandjes, deze verkoop ik ook op Marktplaats, voor € 2,95 per stuk!
De vakantie was redelijk duur, dus nu moet ik toch zorgen dat ik weer een beetje oplet met wat ik uitgeef, dus van elk armbandje dat ik verkoop kan ik weer nieuw materiaal halen, als ik maar zomaar elke keer materiaal koop dan is mijn geld er zo doorheen, en dat moet ik dus voorkomen haha..

Eerder hield ik al mijn armbandjes zelf, maar dat wordt mij nu echt teveel.. :)

Wat vinden jullie ervan?!

Liefs Désiree

De laatste etappe

Gisteravond was het iets te laat om nog een verhaaltje te schrijven. Dees was doodmoe en ging vrijwel meteen door naar bed. Ikzelf heb nog even wat gedronken met pa en ma en ben ook redelijk op tijd naar mijn bedje toe gegaan.

’s Ochtends waren we redelijk vroeg wakker. Voordat we naar het ontbijt zijn gegaan hebben we de laatste dingen in de tas ingepakt. Om iets over acht waren we beneden waar ook onze grote vrienden uit Denemarken aan het ontbijt zaten. Deze waren een dag eerder aangekomen vlak voor het avondeten. De bediening had het er gisteravond al erg druk mee. Gelukkig voor hen was het ontbijt minder werk. Alleen de kannen koffie en thee waren niet aan te slepen. Toen we weer op onze kamer zaten hebben we nog even op internet gekeken of er al vertragingen bekend waren. Dit was niet het geval.

Uiteindelijk zijn we om iets over negen naar beneden gegaan en hebben we afscheid genomen van de eigenaar. Hij wenste ons een goede reis en we liepen naar het station. Voor de laatste keer liepen we langs het beekje en de Inn richting het station. Toen we net op het station waren werd omgeroepen dat onze trein een kleine vertraging had opgelopen. Uiteindelijk kwam onze trein vijf minuten te laat aan. Omdat de trein Innsbruck als beginstation had was de trein nog zo goed als leeg. Echter in onze vierzits zaten al twee japanners. Deze moesten mee tot het laatste station in Oostenrijk. Vanaf het eerste station in Duitsland waren die twee plaatsen alweer gereserveerd. Dit keer was het een moeder en dochter (van een jaar of 15) die volgens ons samen op vakantie zijn geweest aan de Bodensee. Opzich waren het aardige mensen, maar echt veel zeiden ze niet.

Een andere vrouw, die vanaf Imst tot aan Lindau (aan de Bodensee) had liggen slapen was een stuk spraakzamer. Zij ging een weekje op verjaardagsvisite (klinkt stom ik weet het) bij haar zoon in Stuttgart. Zij vertelde dat ze hem tegenwoordig een stuk minder ziet dan vroeger, maar dat kwam dus duidelijk door de afstand. Zij vroeg ook hoe onze vakantie was geweest en wat we allemaal hadden gedaan. In mijn beste Duits was het nog best een aardig gesprek.

In Duisburg stapten ook onze andere buren uit. Zij moesten nog een half uurtje met een stoptrein naar hun huis (in Wesel). De trein was inmiddels bijna weer uitgestorven. Echter wij reden nog steeds prima op schema. Helaas ging het één station voor Münster alsnog mis. Er werd omgeroepen dat er mensen op de rails liepen en dat we een onbekende vertraging zouden oplopen. Uiteindelijk hebben we een half uurtje stil gestaan in Recklinghausen. We zouden in Münster even iets van een McDonalds of Burgerking opzoeken om even wat warms te halen. Echter van de geplande 38 minuten overstaptijd bleven er maar acht over. Meer dan in het station even twee frikadellenbroodjes en twee broodjes bal halen zat er helaas niet in. Ondanks dat deze broodjes koud waren smaakten ze wel goed, alleen voor Dees werd het broodje bal toch iets te veel, die mocht ik dus opeten.

Uiteindelijk waren we om vier over tien in Gronau alwaar pa en ma ons op het station stonden op te wachten. Samen zijn we naar huis teruggereden en hebben we nog een paar foto’s gekeken. Dees is vrij snel naar bed gegaan, want ze was doodmoe van de hele dag in de trein zitten. Ik had hier zelf niet zo veel moeite mee, maar de tweewekelijkse reis naar Den Helder zal vanaf nu een stuk korter lijken!

Dit was het laatste verslag van onze vakantie. We hopen dat jullie het met veel plezier hebben gelezen. Wij hebben het in ieder geval met veel plezier voor jullie geschreven. Wij hebben erg genoten van onze rondreis, en hopelijk hebben wij dit gevoel aan jullie over kunnen brengen.

Wij zouden het leuk vinden als jullie even een reactie geven op onze verhaaltjes!

Imster bergbanen

Net toen we beneden zaten op het terras kregen wij een borrel van het bedrijf. Een zo sterke dat Dees inmiddels alweer naar bed is, en al bijna slaapt. Dus mag ik het verslag vandaag weer maken.

Vanmorgen wilden we na het ontbijt met lopen naar de beginhalte van de wandelbus. Deze zou om 9.50 vertrekken bij het postkantoor. Echter halverwege kwam ik er achter dat ik mijn Active Card, en dus mijn toegang tot de bus en de bergbaan, was vergeten. Helaas dus, bus gemist. Dees is doorgelopen naar het centrum van Imst en ik heb mijn kaart opgehaald. Om weer in de stad te komen heb ik deze keer de bus gepakt. Ik was precies twee minuten te laat om de wandelbus naar Hoch-Imst te halen. Volgens Dees was deze echter ook al te vroeg bij de bank vertrokken. Toen ik weer in de stad was, bij de bank kwam er nog een wandelbus aan. Dit is zeer ongebruikelijk, aangezien ze normaal maar drie keer per dag rijden. Echter dit nieuwe busje (15 personen ofzo) zat ook alweer bomvol. De chauffeur vertelde dat hij nog een keer zou rijden. Dus wij hadden geluk. Uiteindelijk waren we maar een half uurtje later bij het dalstation dan was gepland.

In Hoch-Imst hebben we de stoeltjeslift naar het middelstation gepakt. Onderweg trokken fantastische vergezichten aan ons voorbij. Ook liep onder ons de in Oostenrijk wereldberoemde Alpencoaster onder ons voorbij. Dit is een achtbaan die op de zwaarte kracht werkt en de langste van Europa is in zijn soort. Bij het middelstation aangekomen zijn we overgestapt op de tweede etappe van de stoeltjes lift. Deze bracht ons tot op een hoogte van 2100 meter.

Het was de bedoeling om naar het middelstation te wandelen en vanaf daar of de Alpencoaster of de kabelbaan naar beneden te pakken. Echter Dees durfde niet over de smalle paadjes te lopen met een nogal steile afgrond daarnaast. Ikzelf had er niet zo veel moeite mee, maar toch zijn we maar weer met de lift naar het middelstation gegaan. Vanaf hier zijn we naar Hoch-Imst gelopen. Een wandeling van een kilometer of vier, waarin we een meter of 400 zijn gedaald.

Omdat Dees last kreeg van haar heup wilde ze liever met de bus van twee uur naar Imst dan lopend. Ikzelf wilde het laatste stuk nog wel graag lopen. Dus heb ik gewacht tot tien minuten voordat de bus zou komen, en ben ik aan de verdere afdaling begonnen. Uiteindelijk bleek de bus een kleine vertraging te hebben, waardoor ik niet eens veel later beneden was dan Dees.

Vanuit het dorp rijd zo’n treintje, naja eigenlijk meer een soort busje, je kent het wel van het Dolfinarium of iets dergelijks. Omdat we nog een half uurtje over hadden voor vertrek namen we een ijsje. Eerst had ik even gekeken, en zag ik dat een enkel bolletje 90 cent koste, wat ik nogal veel vond. Echter Dees wilde toch wel graag een ijsje, dus heeft ze toch ijsjes voor ons gehaald. Wat bleek nu, één bolletje was nog meer dan wat bij ons 3 bolletjes zouden zijn. Het was dus niet meer dan rechtvaardig om daar 90 cent voor te vragen. Het viel ons trouwens überhaupt wel mee met de prijzen die hier gevraagd worden. Van verschillende kanten hebben we gehoord dat Oostenrijk zo duur zou zijn, echter wij hebben weinig verschil gezien met Duitsland.

Om half vier vertrok het treintje voor een ritje door het Gurgtal. Op zich is het wel grappig, maar meer ook niet. Halverwege was er een pauze van een half uurtje. De chauffeur stopte bij een horeca gelegenheid. Wij hadden het idee dat hij een dealtje had gemaakt met de eigenaar, aangezien hij eigenlijk 300 meter verderop zijn pauze had moeten houden. Uiteindelijk waren we rond half 6 weer terug in Imst.

Op weg naar ons hotel hebben we bij Hofer wat inkopen gedaan voor de terugweg. We hebben wat broodjes, chips, een paar harde worstjes en flink wat drinken ingeslagen. Hiermee moeten we wel thuis kunnen komen! Tevens omdat we dagelijks erg goed ontbijten.

Het avondeten was vandaag weer een viergangenmenu. Eerst hadden we (wederom) runderbouillon. Blijkbaar hebben ze er hier veel van. Echter smaakte deze toch elke keer weer anders. Als voorgerecht hadden we iets van aubergine gevuld met vlees dat ons het meest aan verse worst deed denken. Omdat de hoofdgerechten waar we keuze uit hadden Dees niet echt aanspraken is ze voor de pizza gegaan. Ikzelf heb wel één van de menu’s gekozen. Het waren fijne stukjes varkensvlees met champions en een roomsausje, geserveerd met salade en rijst. Dit keer was de rijst wel lekker omdat er bij het vlees een sausje zat. Als dessert hadden we abrikozentaart, of wil je liever marillenkuchen horen? In ieder geval het smaakte weer heerlijk. Ook Dees’ pizza was lekker kan ik zeggen, aangezien ik nog een stukje heb meegekregen omdat Dees hem niet op kon. En dan te bedenken dat ze al een kleinere had besteld dan standaard!

Na het eten nog even naar de sauna geweest. Dees is dit keer alleen in het Turkse stoombad geweest. Ikzelf krijg blijkbaar de smaak te pakken, en ben ook in de hete droge cabine geweest. Hierna zijn we nog even wat gaan drinken op het terras. Tot onze verbazing kregen we nog een borrel van de zaak ook. Deze was nogal sterk en wij vonden hem niet zo lekker, maar het is toch een leuk gebaar.

Nu ziet onze laatste dag er alweer op. Nog één nachtje hier slapen en dan stappen we morgen om 9.39 uur op de trein naar Münster. Hier zullen we om ongeveer half negen ’s avonds aankamen. Een hele rit dus. Vanaf Münster nemen we de trein naar Enschede, maar omdat ons kaartje maar geldig is tot Gronau pikt pa ons daar op.

Wellicht heeft één van ons morgenavond nog behoefte om een verhaaltje te typen, anders zal de laatste editie van ons reisverslag zaterdag komen. Echer ik denk dat jullie dan niet meer op veel spannends hoeven te rekenen!

Voor nu allemaal weltrusten en morgenavond zijn we er weer!

Venetbaan/Landeck

Jullie zullen wel denken, geen verslag meer van mij (Dees) maar daar komt nu verandering in  Dees is namelijk weer terug!! Hopelijk vinden jullie het nog steeds fijn mijn beste lezers?

Vanmorgen zijn wij om half 8 opgestaan, waarna wij even hebben gedoucht en ons hebben aangekleed, om zo om kwart over 8 te kunnen ontbijten. Het ontbijt was verder goed, alleen het was wat minder dan de dag ervoor, het was rustiger en daardoor wachtte ze langer met het aanvullen van bijvoorbeeld de eieren en de kaas.

Om kwart over 10 zijn wij hier het hotel uitgegaan om de bus van 10 over half 11 te kunnen halen naar Zams, de bushalte was hier 10 minuten lopen vandaan, dus we waren er nogal wat te vroeg, waardoor we stonden te bakken in de zon (+/- 25 graden). Uiteindelijk kwam onze bus ook nog eens te laat namelijk pas tegen kwart voor 11, nou was dat nog niet het ergste, maar onze chauffeur was nogal chagrijnig en wist niks af van de active card (En dat terwijl hier toch genoeg toeristen zijn).

Vanuit Zams was het voor ons de vraag waar de bergbaan zich ergens bevond dus is Marc een toeristeninfo binnen gelopen, en daar hebben ze ons verteld, dat het voorbij de kerk na 800 m links was. We hebben er al met al dus een klein kwartiertje over gelopen. Om half 12 zijn wij met de bergbaan naar boven gegaan, echter was dit niet het soort bergbaan wat we hadden verwacht, het was namelijk een hele grote, met wel ruimte voor 30 mensen, waarbij er maar 9 fatsoenlijke zitplaatsen waren, en die hadden wij op de heenweg helaas niet! Van het dal naar de top was ongeveer 1400 meter omhoog, en de bergbaan ging best wel snel, dus klapte het al vrij snel op mijn oren, waardoor ik even tijdelijk doof was. Gelukkig was dit weer over toen ik op de top aankwam.

Op de top hebben wij even een stukje gelopen, ik een stukje minder dan Marc, want die wilde nog iets bekijken. Waarna wij om 1 uur de bergbaan weer naar beneden hebben genomen, hier troffen wij een aardig bejaard engels koppeltje, hiermee raakte wij aan de praat, en deze mensen waren erg aardig en vonden het leuk dat wij in Nederland, zo’n klein landje, engels op school hebben gehad 

Eenmaal beneden had ik wederom last van mijn oren, en ditmaal hield het ongeveer een halfuur aan, voordat ik weer fatsoenlijk iets kon horen, helaas!

Beneden hebben wij de keuze gemaakt om te lopen van de bergbaan in Zams naar Landeck, dit is een leuk plaatje, waar ze zelfs een C&A hebben, en een C&A filiaal met alleen maar lingerie, ik heb dan ook meteen een zwarte en witte push up bh gekocht  Ook heb ik maar meteen spul gehaald tegen muggenbulten, zodat de irritatie weggaat, Marc vond dat hij niet moest mopperen met 3 muggenbulten, want ik heb er zo ongeveer een stuk of 20, hij heeft ze namelijk voor mij geteld en ingesmeerd..

In Landeck hebben wij nadat we uitgebreid hebben gewinkeld de bus genomen naar het hotel terug, doordat de bus op de heenweg anders rijdt dan op de terugweg waren wij een halte te vroeg uitgestapt, waardoor we een heel eind terug moesten lopen naar huis, ik was er dan ook niet blij mee en heb geloof ik Marc zo ongeveer de volle laag gegeven, dus bij deze sorry daarvoor!

Eenmaal na 3 km verder waren wij dan toch in het hotel aangekomen, inmiddels was het al kwart voor 6. Ik heb mij even gedoucht en we zijn daarna gaan eten, vandaag hadden we een soort stukje lasagna vooraf, daarna salade, en Marc had als hoofdgerecht een Spaghetti Carbonara, en ik had een parijser snitzel met rijst, waarvan ik de helft heb overgelaten omdat ik droge witte rijst niet zo’n bijzonder gerecht vindt, bovendien krijg ik het niet makkelijk op mijn vork, dus had geen zin om moeite te doen voor wat droge rijst, wat ben ik toch lui he?  Als toetje hadden we een vruchtenyoghurt met vers fruit, waarin onder andere banaan, ananas en meloen in zat, meer kon ik er niet uithalen, maar wellicht zat er meer in.

Daarna zijn we nog even in de sauna geweest, waar wonder boven wonder vandaag een opa was, en een jonge man, de opa was al aan het aankleden, maar de jonge man is nog eventjes gebleven, eindelijk niet iemand die wegloopt voor mij haha 

Om kwart over 8 zijn wij naar beneden gegaan om op het terras nog even een koffie met kuchen te halen, dit zat in ons arrangement, maar was eigenlijk voor in de namiddag, maar doordat wij het gisteren hebben gevraagd of het ook ’s avonds kon mochten wij het vanavond wel doen. Dus vandaar, wij konden kiezen uit appel, kwark of tiramisu, en voor de laatste hebben wij dan ook gekozen. Echter werd het niet opgediend op een klein schaaltje, maar op een gigantische schaal, het was dan ook niet een stukje Tiramisu gebak, maar zo ongeveer een halve taart, nee overdrijven is niet nodig, maar het was dus een behoorlijk stuk, ik zal voor jullie dan ook deze overheerlijke foto toevoegen zodat jullie allemaal lekker kunnen meegenieten 

Weltruste voor straks! En tot morgen allemaal..

Hochzeiger/Rosengartenschlucht

Tja, om te beginnen, daar ben ik weer, ik ben Marc dus. Deesje is wederom te moe om jullie allemaal op de hoogte te houden. Dus mag ik het klusje weer opknappen. Niet dat ik dat zo erg vind hoor.

Vanmorgen na het ontbijt zijn we even naar de Hofer (Aldi) geweest om een paar boodschappen te doen. Vervolgens moesten we nog een minuut of 15 wachten op de bus naar Jerzens, of eigenlijk beter Liss. Hier vertrekt de lift naar de Hochzeiger. Het is een lift in twee etappes, eerst een stuk met een gondelbaan, vervolgens met de stoeltjeslift. Bovenop was het vooral tamelijk koud. Het was er niet warmer dan 7 graden. Hierop waren we niet echt gekleed. Ik had het niet echt koud, maar Dees wel. Dus zijn we na een uurtje of zo rondgekeken te hebben maar weer naar beneden gegaan. Tevens regende het bovenop een klein beetje, wat het gevoel van kou nog versterkte. Wij zaten nog niet in de stoeltjeslift of het begon op te klaren. Hier baalde ik even stevig van, maar goed niets aan te doen.

Bij het basisstation hadden we een uur over voordat de volgende bus ging. Bovendien hadden we allebei best wel trek, dus hebben we even wat gegeten in één of ander restaurantje. Ik had een goulashsoep en Dees een salade. Hierin zat echter een vliegje. Hier waren we niet blij mee, dus hebben we de eigenaresse, of serveerster er bij gehaald. Deze heeft tien keer haar excuses aangeboden en Dees heeft nieuwe salade gekregen, dit keer zonder dood vliegje. Echter je heeft bij elke hap 3 keer nagekeken of er echt niets mis was.

Vervolgens de bus terug naar Imst gepakt. Hier moesten we een klein stukje lopen om bij het begin van de Rosengartenschlucht te komen. Dit is een klam in de berg waar een beekje/ riviertje door naar beneden stort. Het pad was op sommige stukken behoorlijk stijl, wat er voor zorgde dat Dees snel buiten adem was. Later heeft ze het tempo aangepast en ging het beter. De wandeling ging over rotsen, bruggetjes en houten paden boven het water. In een kleine 3 kilometer zijn we 200 meter geklommen (aldus de brochure). Het was wel een hele mooie wandeling, de meesten van jullie zullen de foto’s nog wel te zien krijgen.

In Hoch Imst moesten we wachten op het busje dat ons weer naar de stad zou brengen, echter we hadden nog een klein half uurtje over. We hebben dus nog even lekker een ijsje gehaald, aangezien het inmiddels helemaal was opgeklaard en ook de temperatuur was opgelopen naar 26 graden. Toen de bus kwam, bleek het een taxibusje te zijn. Echter er stonden boven meer mensen dan er in pasten. De chauffeuse vertelde dat ze nog een keer reed voor de overige mensen. Wij gingen wel met de eerste lichting mee, omdat wij als eerste bij de halte stonden. De vriendelijke chauffeuse vertelde ons dat we aansluiting hadden op de stadbus naar ons hotel.

Na ons even te hebben opgefrist zijn we gaan eten. Vandaag was het eten iets minder uitgebreid dan de afgelopen dagen, gelukkig zouden we haast zeggen. Vooraf hadden we wederom rundvleessoep, dit maal met vermicelli. Beide hadden we salade. Ik had forelfilet met aardappelen, Dees had een (ongepaneerde) Paprikaschnitzel met pasta. Als toetje hadden wie iets typisch Tirools. Was een soort oliebol maar dan heel anders. In ieder geval het smaakte weer prima en we hadden er meer dan genoeg aan.

Na het eten zijn we wederom een half uurtje naar de sauna geweest. Voor zo’n tijdje vind ik het wel lekker. Veel langer zou ik het ook niet leuk vinden denk ik. Om de avond af te sluiten zijn we beneden nog even wat gaan drinken. Ik aan het (Dunkel) Weizen en Dees aan de rose.

Voor morgen staat er een andere bergbaan op het programma. En zoals de vooruitzichten nu zijn blijft het de komende dagen mooi weer. Hopelijk is het dan ook net iets helderder dan vandaag zodat we misschien de iets zuiderlijker gelegen toppen met eeuwige sneeuw nog te zien krijgen.

Wellicht heeft Désiree morgen weer de moed om een verhaaltje te typen, maar anders zal ik het wel weer met liefde doen! Voor nu wens ik iedereen weltrusten en morgen horen jullie meer van onze belevenissen! Tot dan!

Innsbruck/Brennero

Vandaag dus weer een blog van mij, want ik ben nu nog wakker, en ben net heerlijk in de sauna geweest...

Vanmorgen zijn wij om 08.30 opgestaan en gaan ontbijten, het was de eerste dag ontbijten voor ons, maar het was wederom als het avondeten een behoorlijk aanbod, er lagen diverse soorten broodjes, meerdere kaassoorten, verschillende worstsoorten, en een uitgebreid scala aan zoetwaren. Ook was er yoghurt, Melk, fruit en nog veel meer!

Maar om even voor te borduren op gisteren, het weer was vanmorgen inderdaad behoorlijk slecht, namelijk 95% kans op neerslag!

We hadden daarom besloten om eerst naar Innsbruck te gaan, en daarna naar de Swarovski kristallwelten, echter is het toch iets anders gelopen, we zijn namelijk vanuit Innsbruck niet naar de swarovski gegaan, maar hebben de trein gepakt naar Italië namelijk naar Brenner/Brennero, dit ligt op de grens van Italië en Oostenrijk, de wereldberoemde Brennerpass loopt er zelfs door heen.
Opzich stelde het dorpje niet heel veel voor, maar het was leuk om even een uurtje door heen te lopen, en uiteraard bijzondere labello's te scoren, ik heb nu een exemplaar gevonden van aardbei die de naam " Fruity Shine " draagt, en ik heb het gegooled en kon het niet vinden, dus blijkbaar heb ik een zeldzaam exemplaar op de kop getikt :)

Toen we weggingen uit Brennero (We zijn eigenlijk meer in het Italiaanse deel geweest, dan het Oostenrijkste) zijn wij nog even teruggegaan naar Innsbruck, waar we bij de Burgerking samen ieder een Cheeseburger hebben gehaald en samen een patatje, om de trek te overbruggen, handig joh die € 0,99 aanbiedingen, alleen jammer dat je dan weer van die stomme centjes terugkrijgt.

Na de Burgerking hebben wij de trein terug genomen naar Imst, we wilde nog een klein stukje lopen, naar de supermarkt, maar nadat ik een onweersknal hoorde, ben ik maar meteen omgedraaid, heb nou eenmaal niet zo'n leuke ervaring met onweer.

Om kwart over 6 zijn wij naar de eetzaal gegaan, waar we ditmaal vooraf een caesar salade hebben gehad, daarna een knoflookroomsoep, als warme maaltijd peterselie aardappels met een cordonblue, en achteraf een mouse van Latte Machiatto, wat erg lekker smaakte :)

Na het eten heeft Marc nog even een rondje gelopen, en heb ik even op het internet gezeten, daarna zijn we nog even samen naar de sauna geweest :)

Kortom het was een gezellige dag! En morgen zien we waarschijnlijk nog meer van de omgeving want het is de bedoeling om morgen dan eindelijk de berg op te gaan om daar te wandelen, dit horen jullie morgen hoe het gelopen is.

Weltruste allemaal voor straks! En tot morgen!

De reisdag

En weer is Dees te moe om een berichtje te plaatsen, dus mag ik het weer doen, terwijl Dees al op één oor ligt. Maar dat is niet erg, het is best leuk om bij te houden! Dus hieronder mijn verhaal, en wie weet heeft Dees zelf morgen de kracht weer om een berichtje te plaatsen!

Groetjes (vast ook wel namens slapende Dees), Marc

Vanmorgen waren we redelijk vroeg wakker. We hebben ons even lekker gedoucht en de tassen ingepakt. Toen we de tassen klaar hadden zijn we naar het ontbijt gegaan. Het vrouwtje dat daar de boel regelt had haar beste dag niet, want ze kon de jam niet vinden, terwijl er echt dozenvol stonden. Uiteindelijk na lang aandringen heeft ze toch de jam gepakt. Maar goed ook want na twee broodjes met pasta heb je dat ook wel weer gezien.

Toen we het ontbijt ophadden hebben we onze tassen opgehaald in onze kamer, en zijn we naar het station gelopen. De planning was om de reservering voor de terugreis te maken, maar er stond zo’n lange rij voor de kassa dat we besloten dat later in de week in Innsbruck nog maar eens te proberen. Omdat we nog niet zeker wisten of we in Salzburg nog even uit te trein wilden, hebben we er voor gekozen om de trein te nemen die eventueel ook rechtstreeks naar Imst rijdt. Dit was de trein van Wien Westbahnhof naar Basel. De eerste vier treinstukken waren eerste klas, geen optie, de volgende 4 waren tweede klas opgedeeld in coupes van zes stoelen. Deze waren nagenoeg allemaal gereserveerd, dan wel bezet. Inmiddels hadden we de hoop al een klein beetje opgegeven, maar toen kwamen we in de normale tweede klas wagon, waar niets gereserveerd was, en ook nog redelijk wat plaatsen vrij.

Toen we in Salzburg aankwamen hadden we toch maar besloten om meteen door te reizen, omdat de stad in met al die tassen ook niet echt praktisch is. Bovendien stond er in de reisplanner dat voor de andere trein reserveren dringend aanbevolen was, en nu hadden we in ieder geval een plaats.
Om ongeveer half vier kwamen we aan in Imst. We hadden een kleine vertraging opgelopen onderweg maar dit was de moeite niet. Vanaf het station is het een goede kilometer lopen naar ons hotel. Toen we daar aankwamen zat er niemand bij de receptie. In het restaurantgedeelte hebben een ober aangeschoten en die heeft ons ingecheckt. Maar daar was dan ook werkelijk alles mee gezegd. Deze beste man wist verder nergens van en verwees maar naar zijn baas die er tegen half zes weer zou zijn. Echter onze kamer zag er prima uit, schoon, redelijk nieuw ook nog. Hierover niets te klagen.

Ik wilde graag nog een stukje lopen, echter toen we net onderweg waren was Dees toch wel erg moe. Bovendien begon het te sputteren, dus besloten we om te keren. Inmiddels was de baas ook in het hotel gearriveerd en hij heeft ons meer detail verteld en ook de active-cards (gratis gebruik bergbanen, ov en kortingen) overhandigd. Dit gaf ons toch een veel beter gevoel dan de eerste ontvangst.

Na ons even opgefrist te hebben zijn we naar de eetzaal gegaan. Ownee, dat zeg ik dus even verkeerd, naar de vreetzaal. Wij werden verwelkomd met een glas bubbeltjes. Omdat wij hafpensiongasten zijn kregen wij de keuze uit twee menu’s. Alleen het hoofdgerecht was het verschil tussen de twee. We hadden eerst allebei een soort van salade van tomaten-mozzarella, vervolgens rundvleessoep. Dees had toen een biefstuk met ratatouille en friet, ik had een extra rijk belegde pizza, die in het eetgedeelte zelf door de baas bereid werd. Als toetje hadden we een soort ijskoffie, echter deze was groen van kleur, dus of het nu echt koffie was? Het smaakte allemaal in ieder geval heel goed. Alleen nemen we morgen waarschijnlijk maar één voorgerecht in plaats van twee, want dit was toch wel heel veel!

Bovenin het hotel hebben ze een mooie sauna/ welness anlage. Hier is naast een sauna ook een Turks stoombad, en een aantal fitnesstoestellen geplaatst die gratis gebruikt mogen worden. Wanneer je onder de zonnebank wilt moet je echter extra betalen. Het uitzicht vanaf deze verdieping is werkelijk adembenemend.

Voor morgen voorspellen ze niet zulk heel mooi weer, maar voor de rest van de week wordt het beter naar het schijnt, hoe dan ook, wij zullen ons hier prima vermaken de komende dagen! Morgen lezen jullie wat er allemaal ondernomen is in de omgeving van het prachtig gelegen Imst!

De tweede dag in Wenen..

Hallo lieve lezers,

Vanmorgen zijn wij in het mooie Wenen opgestaan om half 9, nadat we ons even hadden gedoucht en aangekleed zijn we naar het ontbijt gegaan, waar we gisteren voor de grote variant gegaan zijn, kozen we vanmorgen voor de kleine variant, dit omdat het op 2 plakken ham en 2 plakken kaas na exact hetzelfde was, van de uigespaarde € 2,- per persoon hebben we later deze dag een ijsje gekocht.

Na het ontbijt zijn we naar Schloss Schönbrunn geweest, ongeveer 10 minuten met de tram/metro. Hier hadden wij de bedoeling om te wandelen in het park, echter is het er niet helemaal van gekomen, omdat er ook een dierentuin is, en ik daar toch wel erg graag in wilde.
De toegangsprijzen vielen mee, € 14,- voor volwassenen en € 6,- voor kinderen tot 18 jaar, je raad het dus al wel, voor één dagje was ik geen 20 jaar, maar 18 jaar haha..
Rond 16.00 waren we weer uit de dierentuin, wat erg mooi was, als ik terug thuis ben zal ik jullie uitgebreid deze foto’s laten zien. Heb ook nog een paar lekkere kontjes in de aanbieding, jaja van de dieren die de verkeerde kant op stonden. In de dierentuin waren ook pinquins, waar mijn zusje helemaal gek van is! Dus Jennylee, bij deze je houdt de foto’s tegoed! Marc is buiten de dierentuin in het park nog even bovenop een top geweest om een mooie uitzicht foto te maken, ik vond het wel welletjes en ben beneden bij de fontein gaan zitten, waar het uitzicht overigens ook heel mooi was.

Op de terugweg zijn we nog even door de winkelstraat gelopen hier om de hoek, waar ik bij een DM drogist nog 2 leuke nagellakjes heb gekocht, een metalic paarse en een leuke beetje doorschijnende roze (Ik heb pas 25 potjes nagellak dus kon nog wel wat bij). De metalic paarse heb ik overigens nu maar meteen opgedaan, want die match mooi met een hemdje dat ik gisteren heb gekocht ;)
Rond 17.00 waren we terug in het hostel, hier hebben we ons even opgefrist en zijn we bij het gasthaus hier om de hoek wat wezen eten, Marc dacht dat het een italiaan was, terwijl ik in het hostel op een folder had gelezen dat het een Oostenrijks restaurant was, wederom had ik gelijk, want in de nachtrein troffen we ook al een homostel dat volgens hem geen homostel was. Dus sta ik inmiddels al 2 – 0 voor op hem J
Marc heeft in het gasthaus een goulash besteld met daarbij Semmelknüdln, ik zelf had een patat, met een mixed grill spies en salade, en het smaakte erg goed!
Vanavond zijn we nog even naar Schloss Belverde maar we waren daar om 20.05 en om 20.15 werd er al omgeroepen dat ze gingen sluiten dus of we ons naar de uitgang wilden begeven, helaas! Maar denk dat als we er langer konden blijven het ook niet veel langer was, want het was een tegenvaller in tegenstelling tot Schloss Schönbrunn wat echt bijzonder mooi was J

Morgenochtend vertrekken we al heel vroeg naar Tirol/Imst dus morgenavond een blog vanuit Imst.
Wens degene die het nu nog lezen weltruste! En allemaal een prettige zondag!

Vandaag een verslag van Marc

Gistermorgen (donderdag) waren we vroeg wakker. We hadden met de eigenaar van het B&B afgesproken om 8 uur te eten. Wij waren echter al eerder klaar, en ook hij was er vroeg bij. Zo zaten we al om kwart voor acht aan het ontbijt. Onze tassen waren toen al ingepakt voor de vervolgreis naar Wenen. Gelukkig konden we de tassen bij het B&B laten staan, om ze tegen het eind van de middag op te halen.

Tegen een uur of 9 waren we op het station Fredrichstrasse. Vanaf hier hebben we onze wandeling van gisteren door Mitte voortgezet. Het eerste punt waar we vandaag langskwamen was het wereldberoemde Checkpoint Charly. In de buurt van het Checkpoint staan allemaal borden met gegevens over het smokkelen van mensen over de muur. Bijvoorbeeld in de achterbak van een Mini. Het checkpoint zelf stelt niet veel voor, maar natuurlijk moesten wij net als alle andere toeristen de bekende foto’s maken. Vervolgens loop je richting een van de laatste stukken muur die nog over gebleven is. Het is een kaalgevreten stuk beton, waar inmiddels hekken omheen zijn gezet om verder verval, door uithakken van stukken als souvenir, te voorkomen. Even verderop staat het Topography des Terrors. Hier staan alle gruwelijkheden beschreven die door de Nazi’s begaan zijn. Deze groep informatiepanelen staat op de plek waar de Nazi’s vroeger de hoofdkwartieren hadden. Wij hebben niet de tijd genomen om alle panelen te bekijken, maar het laat je toch de rillingen over je lijf gaan wanneer je deze ellende allemaal leest. Vervolgens liepen we naar de Potzdammer Platz. Dit schijnt het nieuwe uitgaanscentrum van Berlijn te zijn. Echter overdag was hier niet echt veel te beleven en zijn we maar gauw verder gelopen. Bij de Brandenburger Tor was men bezig met het opbouwen van een tribune. Ook in de verdere omgeving was men hiermee bezig met diverse voorbereidingen. Waarvoor is ons echter niet duidelijk. Eigenlijk zou onze wandeling via Unter den Linden teruggaan naar de Fredrichstrasse, maar wij zijn de andere kant opgelopen via de Reichtag en Bundestag naar het centraal station. Voor de Reichstag stond een file van misschien wel 300 meter met mensen die naar binnen wilden voor een bezichtiging, hiervoor hadden wij uiteraard de tijd niet. Het gebouw zelf is het aanzien trouwens meer dan waard.

Vanaf HBf hebben we de S-bahn (= sneltram) gepakt naar Berlin Zooologischer garten. Dit station ligt aan het begin van de Kurfurstendam en bij de Gedachtniskirche. Eerste zijn we richting KaDeWe gelopen. Het Kaufhaus Des Westens was ons iets te veel van het goede. Veel te veel voor de Rich and Famous, en te weinig voor de normale man. Ook de Kurfurstendam vonden wij niet zo bijzonder. Het oosten trok ons veel meer. Uiteindelijk zijn we na een kleine twee uur in west Berlijn op lijn 100 gestapt. Dit is een dubbeldeksbus die de toeristische hotspots van de hoofdstad aandoet. Zo kwamen we uiteindelijk toch nog door de Tiergarten (zeer groot park midden in de stad) en langs de Ziegeszeule. In de buurt van de Alexanderplatz was het eindpunt van de bus, en wij vonden het langzaamaan tijd worden om op zoek te gaan naar wat te eten. Echter net als gisteren bleek er op de Alexanderplatz niet veel van onze garing te zitten. Woensdag zijn we echter over de Hackeschermarkt gelopen, waar veel restaurantjes aan zaten. Zo besloten we om de sneltram daar naar toe te pakken en uiteindelijk hebben we daar een Italiaan gevonden. Deze zit gehuisvest onder de sporen in het station. Dit geeft een apart sfeertje. Wij hebben lekker op het terras gezeten. Dees had een hele kleine cheeseburger, ahum, zo klein dat ze de friet en salade niet eens op kon. Ik had een pasta met spinazie, niet zo heel veel, maar had er ook genoeg aan, ook ik kon Dees niet helpen met opmaken.

Na het eten zijn we op de metro gestapt op onze tassen op te halen. De baas des huizes was er niet, zoals afgesproken, dus tassen gepakt deur dichtgetrokken en op naar het centraal station. Uiteindelijk waren we drie kwartier voor vertrek op het station, en hebben we dus nog even mensen moeten kijken. Dit is ook geen straf op het grootste station van Europa. Om een paar minuten voor zeven kwam de trein aan. Wij bleken in een coupe te zitten met twee andere jongens. Wat achteraf een homostel bleek te zijn. Het was best rustig in de coupe en om een uur of elf zijn we gaan slapen. Deze jongens hebben blijkbaar vaker met de nachttrein gereisd want ze wisten precies hoe ze van de stoelen een bed konden maken. Alles leuk en aardig, maar om half één zijn we in Praag waar er ineens een hele bult volk de trein binnen komt. Er zijn geen plaatsen genoeg en uiteindelijk komt de conducteur binnen stormen om te zeggen dat wij plaats moeten maken. Daar gaat onze ruimte! Van slapen is bij mij weinig meer terechtgekomen nadien, meer dan een beetje dommelen was het niet. Dees heeft nog wel een paar uurtjes geslapen. Uiteindelijk kwamen we met ongeveer drie kwartier vertraging om 7.15 uur aan in Wien WestBf.

Vanaf hier was het een minuut of tien zoeken naar het hostel (= jeugdherberg). Een vriendelijke zwarte man zat bij de receptie en was behulpzaam. Helaas was het ontbijt nog niet klaar en moesten we wachten tot acht uur. Het ontbijt werd geserveerd in een ander gebouw, dat ook bij het hostel hoort. Om ongeveer kwart voor negen zijn we teruggegaan naar de receptie. Onze kamer was nog niet vrij, dus we hebben onze bagage achter slot en grendel gedaan en zijn we de stad in gegaan. De eerste straat waar we doorliepen was de Mariahilferstrasse. Dit is een kilometerslange winkelstraat. Helaas voor Dees gaan de meeste winkels hier pas om tien uur open. Dus waren we wat vroeg. Vanaf het eind van de straat kom je in een van de mooiste stukjes wenen. Hier staan diverse musea en andere gebouwen bij elkaar die een kolosaal uiterlijk hebben. Hier zie je dat de oorlog hier veel minder invloed heeft gehad dan in Berlijn. Op een afstand van pak en beet een kilometer heb je alle mooie gebouwen bij elkaar. Bij het stadhuis blijkt een filmfestival gaande te zijn. Het plein en het stadhuis zelf vormen een megabioscoop. Achter de tribunes zijn diverse eetgelegenheden. Hier hebben wij ons getrakteerd op een lekker ijsje. Vervolgens liepen we de binnenstad in. Echter de korte nachtrust begon ons op te spelen en we zijn even naar het hostel gegaan om even bij te tanken. Na een uurtje of anderhalf zijn we teruggegaan naar het centrum en hebben we even gewinkeld, naja Dees heeft gewinkeld en ik heb mensen gekeken. Uiteindelijk zijn we vlak bij ons hostel wederom bij de italiaan wat gaan eten. Dees had lasagne en ik had een pizza, wederom met spinazie, ja is goed voor de spieren zullen we maar zeggen! Nu zitten we even lekker te luieren, Om morgen weer uitgerust Wenen te bekijken. To be continued…

Eerste dag in Berlijn

Gisterenavond lukte helaas niet om online te komen, daarom heb ik hem in word getypt en nu toegevoegd op de blog!

Vandaag zijn we om 08.00 uit huis gegaan, dus ik moest al om half 7 uit bed. Om 08.20 hebben we in Enschede Drienerlo de stoptrein gepakt naar Hengelo, alwaar we 35 minuten hebben gewacht op de internationale trein, met als eindbestemming Berlin Ostbahnhof. Om 13.20 zijn wij geariveerd in Berlin haubtbahnhof, waarna we opzoek gegaan zijn naar een automaat om dagkaartjes te halen voor de bus/tram/metro/sneltram. Eigenlijk stond er gewoon een op het perron, maar omdat wij in Nederland niet gewend zijn buskaartjes uit de treinautomaat te halen zijn we opzoek gegaan naar een ander soort automaat, bij het metrostation van Berlin haubtbahnhof hebben wij geprobeerd kaartjes te kopen, maar deze accepteerde geen munt- en briefgeld, waarna we richting de toeristen info zijn gelopen, ik ben toen in de rij gaan staan en Marc wilde toch nog maar een andere automaat proberen. En wonderwel accepteerde deze automaat wel Marc zijn briefje van € 10,-.

Daarna hebben we de sneltram genomen naar Friederiksstrasse, waar we zijn overgestapt op de metro naar de halte waar we moesten zijn voor ons bed & breakfast. We hebben de tassen daar gedumpt en zijn naar het centrum gegaan voor onze rondwandeling in Oost Berlijn.

Zo kwamen we bijvoorbeeld langs; Allerlei kerken, waarvan een redelijk nieuwe, maar ook een hele oude. Ook zagen we een brug waarvan in de oorlog alle adelaren intact zijn gebleven, en ook een beeld dat symboliseert dat er veel joden zijn gestorven in de oorlog. Dit beeld lag aan een weg waar de joden werden langsgevoerd voordat ze naar het concentratiekamp Auswitz gingen. Dit was best wel aangrijpend om te zien, je staat dan toch even stil bij de oorlog.

Aan bijna het einde van de wandeling zijn we in de buurt van het treinstation Alexander Platz wat gaan eten, naar 3 keer een Italiaan voorbij te zijn gelopen dachten we een restaurant te hebben gevonden, waar we uiteindelijk ook hebben gegeten, echter was het wel heel goedkoop, waardoor we er eigenlijk niets van konden zeggen, ik had een Currywurst met gebakken aardappels, en een beetje zure salade als garnering, had er ook een grote salade bij willen bestellen, maar die hadden ze helaas niet! Marc had een grillhackse, en dat is een megastuk vlees, met daarbij gebakken aardappels en een beetje zuurkool als garnering, wat heel bijzonder was is dat het binnen 5 minuten op tafel stond, terwijl zo’n homp vlees toch wel minimaal een halfuurtje nodig heeft, en wat bleek later, ze hadden inderdaad het vlees zo in de magnetron gestopt, hierdoor was het een beetje taai, als ik Marc tenminste moet geloven, mijn curryworst was overigens ook niet erg rijk van smaak.

Na het eten hebben we het laatste stukje van de stadwandeling door Berlijn afgemaakt, zijn we nog even naar Berlijn haubtbahnhof geweest om toch nog even een salade te halen, en wel bij de MC Donalds, de Crispy chicken caesar salad.. En die smaakte erg goed, uiteindelijk had ik toch ook wel zin aan een cola light dus heeft Marc die ook voor mij gehaald, bij deze Mc Donalds mag je net als bij de ikea zelf drinken pakken, dus Marc had eerst een slok sinas genomen, toen mijn cola light en daarna nog een volle beker sinas gehaald, wat een boef he?

Daarna zijn we naar het slaapadres gegaan, vanwaar ik nu dit bericht typ, donderdag lezen jullie waarschijnlijk geen verslag, want ik heb in de nachtrein van Berlijn naar Wenen geen internet. De volgende blog komt dus waarschijnlijk 7 augustus online vanuit het hostel in Wenen.
Allemaal een gezellige dag gewenst en tot snel!

Liefs Désiree (En natuurlijk ook van Marc)

Morgen op vakantie!!

Nog één nachtje slapen, en dan is het eindelijk zover :) Dan gaan Marc en ik samen op vakantie, morgenochtend om 08.20 nemen we de trein naar Hengelo, om dan om 08.58 de intercity naar Berlijn te nemen. Als het goed is arriveren wij dan rond 13.20 in Berlijn. Wij gaan daar een stadwandeling maken langs alle bezienswaardigheden, en wellicht kom ik dan ook nog in een aantal interessante winkeltjes. In Berlijn blijven wij één nacht, in een bed en breakfast. Waarna we de dag erop nog Berlijn in gaan, en 's avonds rond 19.00 de nachtrein nemen naar Wenen. Daar komen we de volgende ochtend rond 06.30 aan. We hebben afgesproken dat we in het Hostel waar we dan verblijven dat we 's morgens al mee kunnen eten, dus dat komt mooi uit :)
Dan gaan we 2 dagen Wenen verkennen. Waarna we zondag 9 augustus vertrekken van Wenen naar Imst (Tirol) waar we de laatste 5 dagen in een hotel zitten. Tussendoor stoppen we nog even bij Salzburg om daar te kijken! Ook gaan we tijdens deze 5 dagen nog Innsbruck bezoeken :) Kortom het beloofd allemaal wat, en zal jullie dan ook op de hoogte houden via deze blog!