donderdag 13 augustus 2009

Imster bergbanen

Net toen we beneden zaten op het terras kregen wij een borrel van het bedrijf. Een zo sterke dat Dees inmiddels alweer naar bed is, en al bijna slaapt. Dus mag ik het verslag vandaag weer maken.

Vanmorgen wilden we na het ontbijt met lopen naar de beginhalte van de wandelbus. Deze zou om 9.50 vertrekken bij het postkantoor. Echter halverwege kwam ik er achter dat ik mijn Active Card, en dus mijn toegang tot de bus en de bergbaan, was vergeten. Helaas dus, bus gemist. Dees is doorgelopen naar het centrum van Imst en ik heb mijn kaart opgehaald. Om weer in de stad te komen heb ik deze keer de bus gepakt. Ik was precies twee minuten te laat om de wandelbus naar Hoch-Imst te halen. Volgens Dees was deze echter ook al te vroeg bij de bank vertrokken. Toen ik weer in de stad was, bij de bank kwam er nog een wandelbus aan. Dit is zeer ongebruikelijk, aangezien ze normaal maar drie keer per dag rijden. Echter dit nieuwe busje (15 personen ofzo) zat ook alweer bomvol. De chauffeur vertelde dat hij nog een keer zou rijden. Dus wij hadden geluk. Uiteindelijk waren we maar een half uurtje later bij het dalstation dan was gepland.

In Hoch-Imst hebben we de stoeltjeslift naar het middelstation gepakt. Onderweg trokken fantastische vergezichten aan ons voorbij. Ook liep onder ons de in Oostenrijk wereldberoemde Alpencoaster onder ons voorbij. Dit is een achtbaan die op de zwaarte kracht werkt en de langste van Europa is in zijn soort. Bij het middelstation aangekomen zijn we overgestapt op de tweede etappe van de stoeltjes lift. Deze bracht ons tot op een hoogte van 2100 meter.

Het was de bedoeling om naar het middelstation te wandelen en vanaf daar of de Alpencoaster of de kabelbaan naar beneden te pakken. Echter Dees durfde niet over de smalle paadjes te lopen met een nogal steile afgrond daarnaast. Ikzelf had er niet zo veel moeite mee, maar toch zijn we maar weer met de lift naar het middelstation gegaan. Vanaf hier zijn we naar Hoch-Imst gelopen. Een wandeling van een kilometer of vier, waarin we een meter of 400 zijn gedaald.

Omdat Dees last kreeg van haar heup wilde ze liever met de bus van twee uur naar Imst dan lopend. Ikzelf wilde het laatste stuk nog wel graag lopen. Dus heb ik gewacht tot tien minuten voordat de bus zou komen, en ben ik aan de verdere afdaling begonnen. Uiteindelijk bleek de bus een kleine vertraging te hebben, waardoor ik niet eens veel later beneden was dan Dees.

Vanuit het dorp rijd zo’n treintje, naja eigenlijk meer een soort busje, je kent het wel van het Dolfinarium of iets dergelijks. Omdat we nog een half uurtje over hadden voor vertrek namen we een ijsje. Eerst had ik even gekeken, en zag ik dat een enkel bolletje 90 cent koste, wat ik nogal veel vond. Echter Dees wilde toch wel graag een ijsje, dus heeft ze toch ijsjes voor ons gehaald. Wat bleek nu, één bolletje was nog meer dan wat bij ons 3 bolletjes zouden zijn. Het was dus niet meer dan rechtvaardig om daar 90 cent voor te vragen. Het viel ons trouwens überhaupt wel mee met de prijzen die hier gevraagd worden. Van verschillende kanten hebben we gehoord dat Oostenrijk zo duur zou zijn, echter wij hebben weinig verschil gezien met Duitsland.

Om half vier vertrok het treintje voor een ritje door het Gurgtal. Op zich is het wel grappig, maar meer ook niet. Halverwege was er een pauze van een half uurtje. De chauffeur stopte bij een horeca gelegenheid. Wij hadden het idee dat hij een dealtje had gemaakt met de eigenaar, aangezien hij eigenlijk 300 meter verderop zijn pauze had moeten houden. Uiteindelijk waren we rond half 6 weer terug in Imst.

Op weg naar ons hotel hebben we bij Hofer wat inkopen gedaan voor de terugweg. We hebben wat broodjes, chips, een paar harde worstjes en flink wat drinken ingeslagen. Hiermee moeten we wel thuis kunnen komen! Tevens omdat we dagelijks erg goed ontbijten.

Het avondeten was vandaag weer een viergangenmenu. Eerst hadden we (wederom) runderbouillon. Blijkbaar hebben ze er hier veel van. Echter smaakte deze toch elke keer weer anders. Als voorgerecht hadden we iets van aubergine gevuld met vlees dat ons het meest aan verse worst deed denken. Omdat de hoofdgerechten waar we keuze uit hadden Dees niet echt aanspraken is ze voor de pizza gegaan. Ikzelf heb wel één van de menu’s gekozen. Het waren fijne stukjes varkensvlees met champions en een roomsausje, geserveerd met salade en rijst. Dit keer was de rijst wel lekker omdat er bij het vlees een sausje zat. Als dessert hadden we abrikozentaart, of wil je liever marillenkuchen horen? In ieder geval het smaakte weer heerlijk. Ook Dees’ pizza was lekker kan ik zeggen, aangezien ik nog een stukje heb meegekregen omdat Dees hem niet op kon. En dan te bedenken dat ze al een kleinere had besteld dan standaard!

Na het eten nog even naar de sauna geweest. Dees is dit keer alleen in het Turkse stoombad geweest. Ikzelf krijg blijkbaar de smaak te pakken, en ben ook in de hete droge cabine geweest. Hierna zijn we nog even wat gaan drinken op het terras. Tot onze verbazing kregen we nog een borrel van de zaak ook. Deze was nogal sterk en wij vonden hem niet zo lekker, maar het is toch een leuk gebaar.

Nu ziet onze laatste dag er alweer op. Nog één nachtje hier slapen en dan stappen we morgen om 9.39 uur op de trein naar Münster. Hier zullen we om ongeveer half negen ’s avonds aankamen. Een hele rit dus. Vanaf Münster nemen we de trein naar Enschede, maar omdat ons kaartje maar geldig is tot Gronau pikt pa ons daar op.

Wellicht heeft één van ons morgenavond nog behoefte om een verhaaltje te typen, anders zal de laatste editie van ons reisverslag zaterdag komen. Echer ik denk dat jullie dan niet meer op veel spannends hoeven te rekenen!

Voor nu allemaal weltrusten en morgenavond zijn we er weer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten