Gistermorgen (donderdag) waren we vroeg wakker. We hadden met de eigenaar van het B&B afgesproken om 8 uur te eten. Wij waren echter al eerder klaar, en ook hij was er vroeg bij. Zo zaten we al om kwart voor acht aan het ontbijt. Onze tassen waren toen al ingepakt voor de vervolgreis naar Wenen. Gelukkig konden we de tassen bij het B&B laten staan, om ze tegen het eind van de middag op te halen.
Tegen een uur of 9 waren we op het station Fredrichstrasse. Vanaf hier hebben we onze wandeling van gisteren door Mitte voortgezet. Het eerste punt waar we vandaag langskwamen was het wereldberoemde Checkpoint Charly. In de buurt van het Checkpoint staan allemaal borden met gegevens over het smokkelen van mensen over de muur. Bijvoorbeeld in de achterbak van een Mini. Het checkpoint zelf stelt niet veel voor, maar natuurlijk moesten wij net als alle andere toeristen de bekende foto’s maken. Vervolgens loop je richting een van de laatste stukken muur die nog over gebleven is. Het is een kaalgevreten stuk beton, waar inmiddels hekken omheen zijn gezet om verder verval, door uithakken van stukken als souvenir, te voorkomen. Even verderop staat het Topography des Terrors. Hier staan alle gruwelijkheden beschreven die door de Nazi’s begaan zijn. Deze groep informatiepanelen staat op de plek waar de Nazi’s vroeger de hoofdkwartieren hadden. Wij hebben niet de tijd genomen om alle panelen te bekijken, maar het laat je toch de rillingen over je lijf gaan wanneer je deze ellende allemaal leest. Vervolgens liepen we naar de Potzdammer Platz. Dit schijnt het nieuwe uitgaanscentrum van Berlijn te zijn. Echter overdag was hier niet echt veel te beleven en zijn we maar gauw verder gelopen. Bij de Brandenburger Tor was men bezig met het opbouwen van een tribune. Ook in de verdere omgeving was men hiermee bezig met diverse voorbereidingen. Waarvoor is ons echter niet duidelijk. Eigenlijk zou onze wandeling via Unter den Linden teruggaan naar de Fredrichstrasse, maar wij zijn de andere kant opgelopen via de Reichtag en Bundestag naar het centraal station. Voor de Reichstag stond een file van misschien wel 300 meter met mensen die naar binnen wilden voor een bezichtiging, hiervoor hadden wij uiteraard de tijd niet. Het gebouw zelf is het aanzien trouwens meer dan waard.
Vanaf HBf hebben we de S-bahn (= sneltram) gepakt naar Berlin Zooologischer garten. Dit station ligt aan het begin van de Kurfurstendam en bij de Gedachtniskirche. Eerste zijn we richting KaDeWe gelopen. Het Kaufhaus Des Westens was ons iets te veel van het goede. Veel te veel voor de Rich and Famous, en te weinig voor de normale man. Ook de Kurfurstendam vonden wij niet zo bijzonder. Het oosten trok ons veel meer. Uiteindelijk zijn we na een kleine twee uur in west Berlijn op lijn 100 gestapt. Dit is een dubbeldeksbus die de toeristische hotspots van de hoofdstad aandoet. Zo kwamen we uiteindelijk toch nog door de Tiergarten (zeer groot park midden in de stad) en langs de Ziegeszeule. In de buurt van de Alexanderplatz was het eindpunt van de bus, en wij vonden het langzaamaan tijd worden om op zoek te gaan naar wat te eten. Echter net als gisteren bleek er op de Alexanderplatz niet veel van onze garing te zitten. Woensdag zijn we echter over de Hackeschermarkt gelopen, waar veel restaurantjes aan zaten. Zo besloten we om de sneltram daar naar toe te pakken en uiteindelijk hebben we daar een Italiaan gevonden. Deze zit gehuisvest onder de sporen in het station. Dit geeft een apart sfeertje. Wij hebben lekker op het terras gezeten. Dees had een hele kleine cheeseburger, ahum, zo klein dat ze de friet en salade niet eens op kon. Ik had een pasta met spinazie, niet zo heel veel, maar had er ook genoeg aan, ook ik kon Dees niet helpen met opmaken.
Na het eten zijn we op de metro gestapt op onze tassen op te halen. De baas des huizes was er niet, zoals afgesproken, dus tassen gepakt deur dichtgetrokken en op naar het centraal station. Uiteindelijk waren we drie kwartier voor vertrek op het station, en hebben we dus nog even mensen moeten kijken. Dit is ook geen straf op het grootste station van Europa. Om een paar minuten voor zeven kwam de trein aan. Wij bleken in een coupe te zitten met twee andere jongens. Wat achteraf een homostel bleek te zijn. Het was best rustig in de coupe en om een uur of elf zijn we gaan slapen. Deze jongens hebben blijkbaar vaker met de nachttrein gereisd want ze wisten precies hoe ze van de stoelen een bed konden maken. Alles leuk en aardig, maar om half één zijn we in Praag waar er ineens een hele bult volk de trein binnen komt. Er zijn geen plaatsen genoeg en uiteindelijk komt de conducteur binnen stormen om te zeggen dat wij plaats moeten maken. Daar gaat onze ruimte! Van slapen is bij mij weinig meer terechtgekomen nadien, meer dan een beetje dommelen was het niet. Dees heeft nog wel een paar uurtjes geslapen. Uiteindelijk kwamen we met ongeveer drie kwartier vertraging om 7.15 uur aan in Wien WestBf.
Vanaf hier was het een minuut of tien zoeken naar het hostel (= jeugdherberg). Een vriendelijke zwarte man zat bij de receptie en was behulpzaam. Helaas was het ontbijt nog niet klaar en moesten we wachten tot acht uur. Het ontbijt werd geserveerd in een ander gebouw, dat ook bij het hostel hoort. Om ongeveer kwart voor negen zijn we teruggegaan naar de receptie. Onze kamer was nog niet vrij, dus we hebben onze bagage achter slot en grendel gedaan en zijn we de stad in gegaan. De eerste straat waar we doorliepen was de Mariahilferstrasse. Dit is een kilometerslange winkelstraat. Helaas voor Dees gaan de meeste winkels hier pas om tien uur open. Dus waren we wat vroeg. Vanaf het eind van de straat kom je in een van de mooiste stukjes wenen. Hier staan diverse musea en andere gebouwen bij elkaar die een kolosaal uiterlijk hebben. Hier zie je dat de oorlog hier veel minder invloed heeft gehad dan in Berlijn. Op een afstand van pak en beet een kilometer heb je alle mooie gebouwen bij elkaar. Bij het stadhuis blijkt een filmfestival gaande te zijn. Het plein en het stadhuis zelf vormen een megabioscoop. Achter de tribunes zijn diverse eetgelegenheden. Hier hebben wij ons getrakteerd op een lekker ijsje. Vervolgens liepen we de binnenstad in. Echter de korte nachtrust begon ons op te spelen en we zijn even naar het hostel gegaan om even bij te tanken. Na een uurtje of anderhalf zijn we teruggegaan naar het centrum en hebben we even gewinkeld, naja Dees heeft gewinkeld en ik heb mensen gekeken. Uiteindelijk zijn we vlak bij ons hostel wederom bij de italiaan wat gaan eten. Dees had lasagne en ik had een pizza, wederom met spinazie, ja is goed voor de spieren zullen we maar zeggen! Nu zitten we even lekker te luieren, Om morgen weer uitgerust Wenen te bekijken. To be continued…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten