Interrail dag 5 - Stausee

Vanmorgen waren we beide redelijk op tijd wakker. Gezien de verwachting dat het weer in de ochtend nog redelijk zou zijn, zijn we om acht uur meteen aan het ontbijt gegaan. Toen we het ontbijt ophadden zijn we richting station gelopen en zijn we op de bus gestapt naar de Schlegeis Stausee. Na een rit met de bus door een smal dal, door vele tunnels en sneeuwgalerijen kwamen we na een uurtje in de bus gezeten te hebben rond half elf bij het stuwmeer aan. Je kon kiezen bij welke bushalte je uit wilde stappen. Een was bij de dam, de andere bij een restaurantje een goede kilometer verderop. Wij kozen voor de laatste. Vanaf hier zijn we eerst een klein stukje stroomopwaarts gelopen. Hier kwamen we een restaurantje tegen waar we even naar het toilet zijn gegaan en een ijsje hebben gegeten.

In de verte zagen we uit het dal de eerste wolken omhoog komen, terwijl eerst de zon nog scheen. Gedurende de wandeling terug naar de stuwdam betrok het steeds verder en begon het te druppelen. Het meer zelf zag er prachtig uit, met prachtig blauw water. Dees is aan het begin van de dam op een bankje blijven zitten, terwijl ik de dam “even” op en neer gelopen ben om wat foto’s te schieten. Even viel nog wel een beetje tegen. Later lazen we op een bordje dat de dam een lengte heeft van 725 meter. Als je over de rand keek zag je een grote diepte onder je. De hoogte van de dam was ongeveer 130 meter. Het is een heel immens bouwwerk tussen de bergen. Na anderhalf uur gekeken te hebben zijn we weer met de bus naar Mayrhofen gegaan.

Onderweg was het werkelijk pokkenweer. In het dorp aangekomen besloten we even naar het hotel te gaan, tot het weer iets was opgeklaard. Na ongeveer anderhalf uur zijn we naar het dorp gewandeld om nog één keer rond te neuzen. Omdat onze Zillertal Card toch de mogelijkheid bood om nog een keer met de lift naar een berg te gaan. Het leek even op te klaren, maar toen we boven uit de lift stapten begon het weer te regenen, waarop we besloten maar meteen weer rechts om keert te maken. Beneden in het dorp nog een paar winkels bezocht en vervolgens op zoek gegaan naar een adresje om te eten. Bij een restaurant is Désiree voor een hacksteak met friet en salade gegaan. Ik koos voor het dagmenu. Dit was een witte groentesoep, gevolgd door semelknödel met zuurkool een sauerbraten, toe een stuk flammenkuchen. Na het eten is Dees naar het hotel gelopen. Ikzelf heb een klein ommetje gemaakt om toch nog een geocache te vinden op Oostenrijks grondgebied. Deze was snel gevonden. ’s Avonds zijn we de tassen gaan inpakken voor de volgende etappe van de reis. Morgen om 9.30 uur vertrekken wij richting Verona. Waarschijnlijk hebben we daar geen internet, dus het kan zijn dat de volgende blog pas zondag komt.

Interrail dag 4 - Hintertux

Vanmorgen niet door de wekker wakker geworden, maar we waren ruim voor de wekker wakker. We zijn daarom op tijd gaan ontbijten en besloten vandaag gezien de weersvoorspellingen maar eens af te reizen richting Hintertux. Rond half tien zijn we weggelopen van het hotel richting het station. Om iets voor tien kwam de bus aan die ons richting de Hintertux Gletscher Bahn zou brengen. Toen we in de bus waren gestapt kwam er net een trein aan. Hordes mensen kwamen richting dus bus gerend en de bus was dan ook overvol. Er moesten zelfs mensen buiten blijven staan. Via een mooie route kwamen we na ruim een half uur aan in Hintertux. Wij hadden ons voorgenomen helemaal naar de eeuwige sneeuw te gaan als het niet duurder zou dan 15 euro per persoon. Bij de kassa aangekomen bleek de prijs 18,50 per persoon te zijn, maar we hebben toch maar kaartjes gekocht tot de top. Vanuit het dal, naja dal, we waren al op circa 1400 meter, zagen we de besneeuwde top al liggen. De eerste etappe van de tocht omhoog mochten we maken met onze Zillertal Card. De eerst lift bracht ons tot ca. 2100 meter. Hier waren wat restaurantjes en natuurlijk skiverhuur. Echter de laatste had hier niet veel zin, aangezien er van sneeuw geen sprake was bij temperaturen van 14 graden boven het vriespunt. Voor de volgende stap hadden we wel onze aangeschafte kaartjes nodig. Deze gondel bracht ons tot op een hoogte van 2660 meter. Hier was één gecombineerd restaurant, winkels en ontspanningsruimte te vinden. Hier voelden we ook voor het eerst vandaag de sneeuw onder onze schoenen. Op deze hoogte eindigde de gletsjer waarop de skiërs hun gang konden gaan. Echter voor ons gevoel was de temperatuur hier nog wel ruim boven nul. Met het nodige kunt en vliegwerk werd geprobeerd de piste begaanbaar te houden. Maar gedurende de dag werd dat steeds lastiger. Dit vertelden ook twee jongens die bij ons in het hotel zitten. ’s Ochtends is de sneeuw goed te doen, maar gedurende de dag wordt het eigenlijk onmogelijk om goed te snowboarden. Vanaf 2660 meter namen de laatste gletcherbus (nummer 3 dus) naar boven.

Deze lift bracht ons tot op een hoogte van 3250 meter boven zeeniveau. De temperatuur op de top van de berg was rond het vriespunt. Maar doordat de zond volop scheen voelde het niet echt koud. Gelukkig hadden we van een medelander zonnebrand gekregen. Anders was het niet goed voor onze huid. Na een uurtje in de sneeuw vertoeft te hebben in relatief heldere omstandigheden, bij ons was de hemel stralend blauw, maar van alle kanten begon deze dicht te trekken, besloten we maar weer een niveautje lager te gaan. Bij het restaurant hebben we ons getrakteerd op een lekkere kop (winterse) soep.

Dees had erwtensoep met worst en ik had goulashsoep. Deze hebben we lekker op het zonneterras opgegeten om vervolgens af te dalen met de lift tot 2100 meter. De laatste afdaling besloten we te voet te maken. De wegen waren redelijk breed en dus goed begaanbaar voor ongeoefende bergwandelaars als wij. Op een bepaald moment stond er een afslag aangeven naar het basisstation van de lift. Volgens mij hadden we ook door kunnen lopen, maar Dees besloot voor de kortere (avontuurlijke) route te gaan. Deze route ging over redelijk smalle paadjes langs redelijk steile afgronden. Echter doordat we alweer in een redelijk bosrijk gebied waren was het niet zo eng als op de kale hellingen. Na een kleine twee uur waren we weer beneden. Beneden pakten we de bus weer richting Mayrhofen. Dees vond nog een vrije plaats voorin, terwijl ik zelf ben doorgelopen naar achteren. We hadden beide een zitplaats, maar dus niet bij elkaar. De Italiaanse chauffeur was in opperbeste stemming en maakte bij elke halteplaats een grapje. Halte dokter Beer: Hier moet je niet wezen, halte Forrelle: hier heerlijke verse vis en nog veel meer van dat soort woordgrapjes. De hele bus lag dubbel. Bij station Mayrhofen aangekomen zijn we richting hotel gewandeld waar nogal wat tumult was. Blijkbaar was er op de klettersteigroute achter ons hotel iets misgegaan. Want er was net een ambulance aangekomen. Even later volgden een bergreddingsteam en een traumahelikopter. Uiteindelijk is er een persoon met de traumaheli vanaf de bosachtige steile helling afgevoerd. Even later vertrok de heli met hoge vaart richting ziekenhuis. Hoe het is afgelopen is ons onbekend. Vervolgens zijn we naar een Italiaans restaurant twee kilometer verderop gewandeld. Dit werd ons door diverse mensen aanbevolen. Dees bestelde een lasagne al forno en ik een pizza calzone (zo’n dubbel geklapte) met een “salatteller” erin verwerkt. Dees haar eten smaakte goed, maar het leek wel een kinderportie. Tussen mijn pizza was de kaas en tomatensaus (als die er op hoorde??) ver te zoeken, maar hij was wel erg lekker. Als toetje kregen we nog een kersenlikeurtje. Al met al was het niet de aanrader die we er van verwacht hadden. Toen we net thuis waren stond er weer een ambulance bij het bospad. De buren vertelden dat er iemand onwel was geworden op hetzelfde pad als iemand anders eerder op de dag. Deze persoon kon gelukkig gewoon met de ambulance meegenomen worden. Na een tijdje op het balkon te hebben gekletst met onze buren, nodigden ze ons uit voor een bakje koffie. Dit sloegen we niet af en we hebben een uurtje bij hun op het balkon gezeten. Het stel van rond de ik schat 45 kwam ook Enschede. Wat een toeval weer. Wat we morgen gaan doen weten we nog niet. Aangezien er voor morgen niet al te best weer voorspeld wordt (ahum) moeten we misschien maar eens op zoek naar een alternatief programma. We zullen zien.

Interrail dag 3 - Mayrhofen

Vanmorgen om negen uur liep het alarm van mijn telefoon af. Deze had ik ingesteld om Dees te helpen herinneren aan haar pil. Echter diende hij nu vooral als wekker. Dat betekend dat we beiden zo ongeveer de klok rond hebben geslapen. Goed uitgerust voelde het het eerste uur echter nog niet. Nadat Dees zich heeft gedoucht zijn we naar beneden gegaan om te ontbijten. Het ontbijt bestond uit verschillende soorten (harde) broodjes. Goh waar komen ons die toch bekend van voor? Qua beleg was er kaas, 3 soorten vleeswaar, jam, chocopasta en leverpastei. Je kon kiezen voor koffie of thee en was melk en jus d’orange. Vandaag was er verder ook een gekookt eitje, maar dat schijnt niet alle dagen zo te zijn. Nadat we allebei drie broodjes naar binnen hadden gespeeld zijn we richting de Penkenbahn gelopen. De tweede bergbaan die in ons dorp begint. Eerst gingen we in een gondel vanuit het dorp naar een hoogte van zo’n 1800 meter. Vervolgens hebben we een stoeltjeslift genomen die ons richting 1950 meter bracht. Onderweg hadden we een mooi uitzicht, echter dit kwam meer door de wolken dan door het helder zijn. Echt ver konden we niet kijken. Vanaf het bergstation zijn we naar een uitkijkpunt gelopen op net iets meer dan 2000 meter. Helaas was hier door het bewolkte weer niet echt ver te kijken. Maar het was toch mooi er even geweest te zijn. Bovenop was er ook een restaurant, waar we eigenlijk heenliepen voor koffie, echter zagen we de ijskaart staan, en dat zag er toch ook wel erg lekker uit. We hebben dus allebei wat lekker van de kaart uitgezocht en hebben lekker zitten smikkelen. Toen we het ijsje ophadden en naar beneden wilden lopen begon het te regenen. We besloten even te schuilen achter het restaurant. Waarom zijn we niet blijven zitten??? Na een paar minuten ging de regen over in slechts wat gemiezer en zijn we verder gelopen. Helaas begon het even later weer echt te regenen en hadden we geen plek om te schuilen. Dus wij de capuchons uit onze jassen gehaald en rustig verder gelopen naar beneden. Na een tijdje werd het weer droog en kon de muts gelukkig weer af. Waar we boven nog echt in de regen en in de wolken liepen, werd het toen we iets naar beneden kwamen weer verder voor ons uit. Blijkbaar waren we nu onder het niveau van de wolken terecht gekomen en konden we weer mijlen ver weg kijken. We zagen de verschillende dorpjes in het Zillertal weer mooi liggen, alleen de bergtoppen waren niet te zijn. Die waren nog mooi bedekt met een witte deken. Na een uur gewandeld te hebben waren we weer bij het bergstation van de eerste bergbaan (1800 meter).

We zijn vervolgens met de lift naar beneden gegaan en door het centrum van Mayrhofen richting het station gelopen. Aangezien we de boodschappen in de plaatstelijk supermarkt hier wel erg aan de prijs vonden besloten we een paar dorpjes verder de Hofer (lees Aldi) op te zoeken. Met de bus zijn we naar Zell am Ziller gereden (de bus is immers toch “gratis”). Helaas bleek de supermarkt ruim een kilometer van het station af te liggen. Bij de Hofer hebben we drinken, voor zowel overdag als ’s avonds, en wat te eten voor tussendoor ingeslagen. Als het goed is hoeven we komende week geen supermarkt meer te bezoeken. Na de boodschappen te hebben ingeladen zijn we weer teruggewandeld naar het station van Zell am Ziller.

Dit keer niet langs de weg maar over wandelpaden en langs de rivier. Met het treintje zijn we vervolgens weer naar Mayrhofen gegaan, alwaar we onze bagage hebben gedropt in het hotel en vervolgens op zoek gingen naar wat om de inwendige mens te verwennen. Vlak bij ons hotel en het station hadden we gisteren al een hotel/restaurant gezien waar ze een dagmenu aanboden voor €9,90. We besloten hier eens een kijkje te nemen. En wat op het menu stond sprak ons wel aan. Vooraf hadden we preisoep, gevolgd door een hoofdgerecht dat pasta inhield met paddenstoelen en kipfilet, als dessert hadden we een bolletje aardbeienijs met wat cocktailvruchtjes. Wij waren niet zo zat als gisteren, maar het was een lekkere maaltijd. Na het eten zijn we naar het hotel teruggegaan en gaan we eens kijken wat we morgen doen.

Interrail dag 1 en 2 - Heenreis en eerste dag Mayrhofen

Zo na een lange reis en een leuke eerste dag wordt het maar weer eens tijd om iets van ons te laten horen. Gisteravond om 18.44 zijn we in Gronau op de trein gestapt. Dit omdat we dan geen toeslag tot de grens hoefden te betalen. Pa en ma hebben ons weggebracht. Uiteindelijk waren we rond tien uur in Keulen. De nachttrein zou vertrekken om half 12 dus we hadden nog wat tijd over. Eerst wilden we in Keulen een terrasje pakken, echter het regende zo hard dat we besloten maar op het station rond te blijven hangen. Tegen elf uur hadden we allebei trek en hebben we bij een Italiaan een kaas-uienbroodje en een mini pizza gekocht. Toen we het broodje op hadden zijn we het perron opgelopen waar onze trein zou aankomen, bleek deze een vertraging van ca. 20 minuten te hebben. Op een verder niet al te druk station gaat de tijd niet al te snel voorbij, maar tegen kwart voor twaalf kwam onze trein toch binnenrijden. Nadat bij binnenkomst onze kaartjes zijn gecontroleerd zijn we naar onze coupe gegaan. Er lagen al vier mensen te slapen, dus we hebben zo zachtjes mogelijk onze bedden opgezocht. Uiteindelijke hebben we beide nog best redelijk geslapen. Het beviel zo beter dan met de nachtrein van Berlijn naar Wenen vorig jaar. Bij het wakker worden bleek dat we nog steeds een half uur vertraging hadden. Met een aansluiting van een kwartier is dat niet zo handig. Conclusie aansluiting gemist. In München hebben we een klein rondje gelopen en hebben we op het station een kop koffie gedronken. Bij de service balie deden ze niet moeilijk en de reservering werd netjes omgezet voor de trein van twee uur later. Uiteindelijk waren we rond elf uur in de ochtend in Jenbach, alwaar we moesten overstappen op de smalspoortrein richting Mayrhofen. In deze trein was echter onze Interrail kaart niet geldig. Wij waren toch al van plan een Zillertal Activecard te kopen, deze geeft toegang tot ov in het Zillertal, alsmede zwembaden, bergbanen en andere atracties, dus deze meteen in Jenbach maar gekocht. Via een mooi traject kwamen we uiteindelijk om half één in Mayrhofen aan. Twee uur later dan de bedoeling was. In totaal zijn we drie uur langer onderweg geweest dan gepland. Dit omdat we ook een uur eerder zijn vertrokken, voor de zekerheid.
In Mayrhofen aangekomen zijn we naar ons onderkomen gelopen. Het is een Gasthof, maar de term jeugdherberg zou ook passen. Door een aardige Nederlandse jongen werden we welkom geheten. Omdat onze kamer nog niet klaar was hebben we onze tassen achtergelaten en zijn we de omgeving gaan verkennen. Vanaf het hotel is het slecht tien minuutjes lopen naar het centrum van Mayrhofen. Dit is een echt gezellig toeristisch plaatsje, met vele terrassen, restaurants, hotel s en souvenirwinkeltjes. Aan het eind van de lange dorpsstraat zijn we naar de skilift/ kabelbaan gegaan die ons naar de Ahorn bracht. Met een enorme snelheid bracht een grote “bus” ons van een kleine 700 meter naar 1900 meter in een paar minuten. Bovenop was een mooie wandeling uitgezet die niet te zwaar was. Een rondje waar een uur voor stond, maar waar wij met lekker relaxed pauzes houden en foto’s maken een kleine twee uur over gedaan hebben. Ondanks het niet echt helder was, was het uitzicht toch erg mooi. Op de toppen tot 3000 meter was de sneeuw nog te zien, en smeltwater dat als kleine watervalletjes naar beneden klettert.
Na een kleine twee uur zijn we weer naar beneden gegaan en zijn we op zoek gegaan naar een adresje om te eten. Op een bord langs de weg zagen we een menu staan dat ons wel aansprak. Het was een of andere wortel soep met daarna een salade teller en Goulash met knödel (bollen gemaakt met melk, broodkruimels en nog wat meer). Toen we op het terras gingen zitten en het eten bestelden haalde de serveerster meteen het bord met de aanbieding weg. Waarom is ons niet geheel duidelijk. Maar goed, wij kregen wat we besteld hadden en het was heerlijk. Na het eten zijn we rustig naar het hotel teruggelopen en zijn we naar onze kamer begeleid. Vanavond wilden we nog een spelletje spelen, maar eigenlijk zijn we beiden te moe om nog goed bezig te zijn, dus daar komt niets meer van terecht. Lekker op tijd gaan slapen, en morgen weer een nieuwe dag beginnen. Met in ieder geval weer een tochtje met een kabelbaan op het programma, en verder zien we wel wat er op ons pad komt.

De laatste volle dag in Sauerland

Vanmorgen heeft Jolanda alvast een was gedraaid, zodat ze van het weekend thuis niet al te veel voor de kiezen krijgt. Verder hebben we wederom uitgebreid ontbeten, en in de ochtend verder relaxed. Voor de middag stond er een wandeling naar Niederbergheimerhof op de kalender. Het rondje dat we uitgezocht hadden zou een kilometer of negen zijn. De voerde ons helemaal rond Allagen, en op stukken waar we van de week nog niet eerder hadden gewandeld. Rond twaalf uur zijn we op pad gegaan. Eerst van ons huisje naar het dal. Vervolgens een stukje over de oude spoorlijn richting Sichtigvor. Aan de andere kant van het dal zijn we weer naar boven geklommen en hadden een fraai uitzicht over Allagen en Westendorf. Vanuit de verte was de Duitse vlag te herkennen die de buurjongen uit aan het balkon heeft hangen. Verder voelden we op een bankje de eerste regendruppels van deze vakantie tijdens een tochtje. De wandeling voerde verder door het bos richting Niederbergheim. Het bleef een beetje regenachtig, maar het tochtje was toch goed te lopen.

In Niederbergheim zouden we bij het inmiddels bekende restaurant een laatste kopje koffie drinken. Echter daar aangekomen zagen we de eigenaar net wegrijden voor een boodschap. Na een tijdje gewacht te hebben op het terras zijn we verder gelopen. Het bleek dat ze in de middag gesloten zijn, en pas rond etenstijd weer op gaan. Dit was best een teleurstelling, echter besloten we ook om toch in de avond maar hier te gaan eten. Vervolgens zijn we rustig naar huis gewandeld. De regen werd inmiddels weer minder. Het had een enigszins buiig karakter. Uiteindelijk bleek de wandeltocht weer langer dan verwacht, thuis stond er namelijk twaalf kilometer op de teller. Thuis aangekomen even snel een bakje koffie gedronken en ons opgefrist.

Rond etenstijd weer richting Niederbergheimer Hof gereden. We zijn gaan zitten aan het zelfde tafeltje als gisteren, dus wederom binnen. Buiten was het eigenlijk te koud om te gaan zitten. Hilbert had een mixed grill met gebakken aardappelen. Jolanda een een of ander mengelmoesje van vlees en champignons met een soort pasta en gefrituurde aardappelpartjes. Désiree had een rumpsteak met patat. Marc (ik dus) had een varkensrugsteak met kaas, tomaat en aardappelpartjes. Het smaakte wederom heerlijk. Vooraf hadden we als cadeautje van de zaak stokbrood met reuzel. Dees liet de reuzel staan, maar dat vond Jolanda niet erg. Die had op haar stokbrood nu het dubbele portie. Toen we het eten op hadden kwam de eigenaar nog even bij ons zitten voor een praatje. Als verrassing kregen we toen een dessert met ijs en aardbeien. Wij gaven aan dat Hilbert hiervoor allergisch was, waarna zijn dessert werd omgeruild voor één met banaan in plaats van aardbei. Désiree had een leuk kaartje gemaakt voor de eigenaar (en zijn vrouw) en deze heeft ze hem gegeven. Hij vond het zichtbaar erg leuk. Uiteindelijk hebben we een dik half uur met hem zitten kletsen en was het erg gezellig.

Thuis is Jolanda druk geweest met het weer inpakken van de spullen die weer mee moeten naar huis, en het doen van een laatste was. De rest heeft nog een laatste potje rummykub gespeeld. Nu kunnen we allemaal terugkijken op een erg mooie tijd hier in Allagen en omgeving. Morgen staat de terugreis op het programma, met eten bij oma. Voor het eerst in weken weer gekookte aardappelen en een gehaktbal.

Alweer dag 9 in Sauerland

Bij deze ben ik weer aan de beurt om een berichtje te schrijven. Onze kleine meid had gistermorgen weinig zin om een stevige wandeling te maken, dus als je niet de hele dag meemaakt, kun je niet een blog schrijven. Misschien is ze in haar koppie al bezig met het voorbereiden van de vakantie van de komende twee weken door Europa.

De dag begon met een flinke domper. Tijdens het ontbijt stootte Hilbert zijn knie tegen de tafelpoot. De hele knie werd dik en hij ging door de grond van de pijn. Gedurende de gehele dag zou hij last houden van een knie die niet goed voelde. Maar wie Hilbert kent, weet dat hij doorgaat, ook al zou het eigenlijk beter zijn even rust te pakken. Zo ook vandaag. Désiree ging na het ontbijt aan de hobby, en wij drieën hadden een wandeling uitgezocht die een dorpje verder begon. De route zou zo'n 6 kilometer zijn. Eerst liepen we vanuit de rand van het dorpje tegen de bult op over een slingerpad. Er waren drie varianten, waarvan wij de langste liepen. Één voor één bogen de kortere routes af. Echter op een gegeven moment waren we zelfs onze eigen route kwijt. Met behulp van GPS en kaartje kwamen we er achter waar we langs moesten lopen. Wij waren inmiddels zo'n 400 meter de verkeerde kant op gelopen. Toen we de route terugvonden begon het meest interessante deel van de route. Het was een perceel bos waar geen boom meer rechtop stond, en dus echt de bosbouw werd bedreven. Door de grote machines die over het pad reden, was het pad voor wandelaars niet best begaanbaar. Uiteindelijk waren we na acht kilometer weer bij de auto. Toen we thuis kwamen konden we op het terras onze broodjes opeten en had Désiree een lekker bakje koffie klaar.

Na de lunch zijn we naar Lippstadt gereden. Hier hebben we even lekker gewinkeld. Het was best een mooi oud centrum. De dames gingen winkel in winkel uit, terwijl de heren liever buiten op een bankje bleven zitten mensen kijken. Uiteindelijk was het tegen half zes dat we het hele centrum hadden gehad. Waar we andere dagen op zoek moesten naar een plaats om wat te eten, hadden we nu al gereserveerd voor het schnitzel buffet bij Niederbergheimer Hof. Je kunt natuurlijk wel raden wat er gebeurde. Waar je in andere plaatsen echt moest zoeken naar eetgelegenheden, zaten ze in Lippstadt bij de vleet.

Tegen half zeven waren we bij Niederbergheimer Hof. Waar we door de eigenaren werden verwelkomt. Er was een plaatsje aan het raam voor ons gereserveerd. Het buffet bestond uit salade (tomaat, gemengde rouwkost, bonen, wortel, sla en witte kool), schnitzels (kip en varkens) met gebakken uien/ spek, Jäger- en Zigeunersaus, en bijlagen (gebakken aardappelen, aardappelkroketjes en patat). Als dessert was er kwark met aardbeien. Wij hebben het ons goed laten smaken, en het was erg gezellig. Tegen acht uur kwamen we thuis en begon het te regenen. Dat was wel verfrissend, want de hele dag was snikheet.

Voor vanmiddag staat een wandeling van een kilometer of 10 op het programma, met een koffiestop bij Niederbergheimer Hof. Gelukkig is het een stuk koeler dan gisteren. Gisteren was het dik boven de dertig graden, vandaag waarschijnlijk rond de 22 graden. Heerlijk!

8e dag in Sauerland - Brilon

Gisteren rond 11.00 uur vertrokken richting Brilon om te gaan wandelen, en later op de dag de stad te bezichtigen. Omstreeks half 12 waren we in de directe omgeving van Brilon, dus opzoek naar een parkeerplaats waar routes bijstaan om te lopen, echter elk pad met parkeerplaats die we treften stond een bordje bij dat het pad niet toegangelijk is, ik denk dat dit te maken heeft met de orkaan die ze hier in 2007 hebben gehad, er is toen heel veel gebied verloren gegaan, en blijkbaar zijn ze daar niet zo heel erg snel mee klaar. Toen zijn we dus maar door Brilon gereden, en toen zag Jolanda een bordje met Kurpark, dus daar de auto geparkeerd, daar was wel een route, de B2, echter hebben we die maar even gevolgd, want die ging na 1 km alweer naar beneden. Toen zijn we dus verder gelopen het bos in. Echter ook een groot stuk door de open natuur, dus wederom ben ik weer wat bijgekleurd, combinatie tussen bruin en rood, vast wat voorkleuren voor volgende week :)
Rond half 4 waren we in Brilon om nog even te winkelen, helemaal voorin het dorp zat een brillenwinkel en een hobbywinkel, echter dachten wij dat er alleen een brillenwinkel zat, dus heb ik de hobbywinkel gemist. We hebben nog lekker gegeten bij een restaurant de Jagerhof, hier zaten veel Nederlanders op het terras. Ik had een Snitzel Jagerhof, met patat en sla, Hilbert had een soort hachee in rode wijnsaus, met daarbij appelcompotte en gekookte aardappels. Jolanda die had gefrituurde groente met kalkoenvlees erbij, maar dit wist ze van te voren dus niet. Marc had iets wat (vrij vertaald) land, zee en lucht heette, dus iets met groente, vis en gevogelte. 's avonds dit keer geen rummykub we hebben gewoon even buiten gezeten. Rond 9 uur wilde ik naar bed, maar toen schrok ik me rot, ik had een bezoeker op mijn bed, en dus toch nog maar een uurtje gewacht met naar bed gaan.

7e dag in Sauerland - Hennesee

Gisteren zijn wij omstreeks 11.15 vertrokken richting de Hennesee, we zouden daar aanvankelijk een rondje lopen van een km of 6 a 7 maar toen zag ik dat er ook boottochten waren over de Hennesee, dat leek mij helemaal te gek! Maar om meteen dan maar te stoppen met lopen, dat gaat natuurlijk niet, dus hebben we besloten om te gaan lopen naar de volgende stopplaats van de boot. Dit leek heel dichtbij maar de Hennesee heeft een paar uitlopers, waar geen bruggetjes overheen zitten, en waar wij dus ook omheen moesten. Uiteindelijk hebben we geloof ik 11 km gelopen, waarna we op de boot zijn gegaan, het uitzicht op de boot was heel mooi, heb genoten van het water, hoewel ik daardoor ook wel verbrand ben.



Uiteindelijk zijn we toch nog even naar Meschede geweest, maar het was al 16.45 toen we daar aankwamen, snel nog een paar kaartjes gekocht en even het dorp doorgelopen. Denk niet dat we ons er de hele middag hadden kunnen vermaken. Dus dat boottochtje kwam toch wel heel erg goed uit. We hebben gegeten bij een Italiaan, die volgens mij meer had van afhalen. Maar toch een paar tafeltjes buiten had saan,allereerst bestelde we drinken, maar ze hadden geen bitter lemon voor Jolanda, maar de chef wilde het wel zelf maken, volgens ons had ze een sprite met veel citroen erdoor, moet zeggen dat dit heel slim en orgineel was. ik had er een XXXL hamburger van 339 gram, met patat erbij. En dat was echt veelste veel! Heb er nog pijn van in mijn kaken.



Marc en Hilbert hadden beide een snitzel, Hilbert met een soort aardappeltjes met schil, wat van binnen gekookte aardappeltjes waren. Marc had er patat bij, Jolanda die had een grote maaltijd salade, met ham erop, en feta kaas, en tomaat, en komkommer, en nog veel meer, dit zag er ook wel heel erg lekker uit moet ik bekennen. Toen we klaar waren met eten zijn we door het dorp terug gegaan naar de auto. Na een auto-rit van ongeveer een halfuur waren wij om 19.30 terug in ons huisje, we hebben nog even koffie gedronken op ons terasje.. En daarna weer het gebruikelijke rummykubben. Het was een vermoeiende dag doordat we ongemerkt veel kilometers hebben gemaakt, dus het was al snel tijd om naar bed te gaan voor mij..

Voor vandaag staat er op het programma om naar Brilon te gaan, eerst om te wandelen, en daarna het stadje te bezoeken.

Alweer dag 6 in het Sauerland!

Vandaag is de beurt een keer aan mij (Marc) om de blog te typen. Gezien Désiree het moment van de dag niet heeft meegemaakt, maar daarover straks meer. Gistermorgen hebben we eerst uitgeslapen. Om een uur of negen zijn we opgestaan en hebben we ontbeten. De planning van zondag was in ieder geval om het een beetje rustig aan te doen. Désiree neemt het woord rustdag weer heel letterlijk en gaat vanochtend even lekker zitten hobby-en. De rest besluit toch een rondje te gaan lopen. Eerst liepen we weer over de goudgele graanvelden, om vervolgens af te slaan richting het dorp. Na een kleine kilometer op deze weg kwamen we ineens bij een bordje uit met een tekst in de strekking "prive grond, geen vrije toegang" en "pas op voor de hond". Wij besloten echter dit bordje te negeren en gewoon door te lopen over het boeren erf. Toen we bijna weer van het erf af waren kwam er ineens een hele lieve hond op ons af. Vals was deze in geen velden of wegen. Echter ontstond er wel een probleem. de hond bleef ons maar volgen en vervolgens kwamen we vlak bij de grote weg een meisje met een andere hond tegen. Dit bleek het buurmeisje te zijn en kende de hond. Uiteindelijk hebben haar ouders de hond weer teruggebracht naar de boerderij. Beneden in het dorp wilde ik nog even een geocache oppikken, maar dat lukte niet zo snel, misschien van de week nog een nieuwe poging. Uiteindelijk werd het een rondje van zo'n 6 kilometer. Na de lunch in de tuin zijn we met z'n allen naar Belecke gereden. Hier was dit weekend het Schützenfest (schuttersfeest). Wij waren wel benieuwd hoe de parade zou zijn die was aangekondigd. Bovenin het dorpje bij de kerk zouden de verschillende groepen hun vaandel op moeten halen. Dit trok heel wat bekijks. Op een paar bewoners na waren wij de enigen die stonden te kijken. Het was een leuke groep met mannen in pak en verschillende muziekkorpsen. Vanaf de kerk liep de stoet naar beneden om de "koning en koningin" op te halen. Wij liepen achter de groep aan en zijn beneden in het dorp blijven hangen. Hier was het wel gezellig druk. Na een tijdje wachten kwam de stoet door het dorp op weg naar het feestterrein. Het was best leuk om een keer te zien. Wij zijn uiteindelijk ook even naar het feestterrein gelopen, waar het bier al rijkelijk vloeide. Voor ons was dit het moment waarop we iets hadden van dit feest is voor ons voorbij. Omdat het nog te vroeg was om te gaan eten zijn we even langs de Geocache bij de wagons gereden.

Désiree was zo zeker dat ze hem meteen zou vinden, dat moest even getest worden. Nou Dees kon hem dus ook niet zo makkelijk vinden, en we hebben weer opgegeven. Omdat het aardig opschoot naar etenstijd zijn we doorgereden naar Niederbergheimerhof. De uitbater herkende ons en begon meteen over de uitspraak van "Zigeuner" van Dees op z'n duits. Dees durfde dit keer geen zigeuner schnitzel meer te bestellen en ging voor de jäger variant. Hilbert voor een Hawai Schnitzel en Jolanda en ik voor een Schweinenrücksteak met ui, champignons en spekjes.

Na het eten zijn we naar huis gereden en hebben we in de avond natuurlijk weer een potje gerummykubt. Zo was dag zes alweer voorbij. Voor dag zeven staat een bezoek aan de Hennesee en Meschede op het programma, maar daarover uiteraard morgen meer!

5e dag in Sauerland

Gisteren wederom vroeg opgestaan om 8.15. Lekker een ontbijt genuttigd met Duitse harde broodjes, hoewel ik inmiddels ook wel verlang naar een gewone plak maisbrood!
's morgens zijn Hilbert en Jolanda nog even boodschappen gaan doen bij de Lidl, en die is toch wel heel anders als bij ons in Nederland, het is hier de gewone supermarkt, zoals ze in Nederland Albert Heijn en Edah hebben, want ze hebben praktisch alle A-merken. Rond de middag zijn we naar Neheim geweest om te winkelen, ik heb daar 15 labello's gekocht, uit de Pure & Natural lijn, die leveren op marktplaats flink geld op. Ook heb ik nog een wit basic hemd gekocht, zodat mijn teller daarvan nu op 3 staat. Op een terasje hebben wij nog even koffie gedronken en een gebakje gegeten. Rond 15.00 waren wij in Arnsberg - Alttstad, waar wij nog een wandeling hebben gedaan met mooie uitzichten, uiteindelijk was dit nog zo'n 9 km. We hebben onder de stadspoort van de Alltstad gegeten op een teras waar ook een hotel bij zat, en ze hadden zelfs een michellin beoordeling.



We waren pas om 20.00 uur terug in ons huisje. Dus nog even rummykub en toen naar bed...

4e Dag in Sauerland

Gisteren morgen zijn wij wederom rond 8.15 opgestaan, omdat het de afgelopen dagen zulk warm weer was, heeft Jolanda en handdoeken was gedaan, want die moet natuurlijk ook gebeuren, anders krijg je handdoeken schaarste.. Rond 12.30 zijn wij hier van huis vertrokken, en om 12.45 begonnen met een route door het bos te lopen in de omgeving van 6,8 km, op de kaart staan dan gegevens over zo'n route, alleen dit klopt dan dus niet helemaal, zo zijn de routes standaard een paar km langer, en ook bordjes ontbreken regelmatig, bosrijk op de kaart klopt ook niet altijd, want dit gebied hier is een bosbouw gebied, dus het kan voorkomen dat je op kale vlaktes loopt terwijl er toch echt bomen op het kaartje staan. Gisteren met 32 graden dus ook in de zon gelopen, terwijl we een route met bos hadden uitgezocht. Toen we na 8,5 km klaar waren met de route, zijn we nog even in Warstein wezen kijken, helaas waren ze daar een deel van het stadje opnieuw aan het asfalteren, waardoor er een stuk niet echt fijn bereikbaar was. Uiteindelijk op advies van de vrouw van het huisje gegeten bij een restaurant aan het water. De man in het restaurant kwam ons heel vrolijk begroeten, echt heel leuk. Ik bestelde een grote water, maar dat stond niet op de kaart, dus had hij mij een halve liter in een bierpul gedaan, nu dachten we dus 2 kleine water te moeten betalen, maar niets is waar. Ik had op het bonnetje een gewoon glas sprite(is net iets duurder dan water, maar goedkoper dan 2 kleine water, was nu EUR 2,- anders was het EUR 3,50 geweest. Ik had een zigeuner snitzel met patat, wederom weer heel anders bereid als elders, Hilbert had een jager snitzel, waar champignons op zaten, had hij kunnen weten, met aardappelschijfjes, Jolanda had een Hawai snitzel met aardappel partjes met kruiden(die waar de schil nog op zit) en Marc had ook een hawai snitzel, maar dan met gebakken aardappels. Het was erg lekker! Want we konden de snitzels met onze vork snijden, in plaats van met het mes. Dus zo mals waren die. 's avonds zoals gebruikelijk weer even rummykub gespeeld.

Tot morgen allemaal!

Alweer de 3e dag in Sauerland

Hallo Lezers,

Gisteren alweer vroeg dag, om 8.15 waren we allemaal wakker, rustig aankleden en aan het ontbijt, lekkere duitse harde broodjes, ik heb altijd witte broodjes, de rest hier heeft liever bruine broodjes. Om 11.10 zijn we hier vertrokken om een rondje te lopen van 5,5 km, maar de aanloop naar het rondje toe was ook 700 meter. Onderweg wilde Marc nog een geocache oppakken, bij een oude treinwagon, maar die was onwijs goed verstopt, Marc heeft hem dus ook niet gevonden, maar hij en Jolanda zijn wel hele slechte verliezers, want opgeven dat is er niet snel bij, ze zijn de treinwagon dan ook wel 10 keer omgelopen. Ik weet zeker dat ik hem zo zal vinden hahaha.. Rond 13.15 waren we terug bij het huisje, even een broodje gegeten, en daarna zijn we richting Soest gegaan! Leuk stadje, waar een H&M zit, en ook een C&A. Ik heb bij de H&M witte hemdjes gekocht, voor onder mijn doorschijnende tunieken. Bij de C&A had ik eigenlijk alleen een riem wilen kopen, maar ze hadden polo's voor EUR 4,50. Ik had een bruine gepast en een gele, maar de gele paste niet, toen liet ik marc een andere gele halen, maar die kwam met een blauwe en een paarse, en waren ook heel leuk! Uiteindelijk hebben we rond half 6 in Soest wat gegeten op een pleintje, waar Hilbert een bot in zijn snitzel had, dat gaf nog wel wat ophef. Er is een klein stukje van zijn tand afgebroken. Maar de schade is geloof ik nog beperkt gebleven. 's avonds zoals gewoonlijk weer rummykub gespeeld, en dit keer heb ik dik gewonnen!!

Tot morgen allemaal!

2e dag in het Sauerland

Nou dat was dan onze 2e dag, deze ging echt onwijs snel, we stond op om 8.15 en zijn rond 11.30 vertrokken richting de Mohnesee, we hebben de toeristische route genomen, en kwamen er rond 12 uur aan. Toen we de route starten hadden we eigenlijk al zin in een broodje, maar we waren pas aan het begin, dus zouden we bij het volgende bankje wel een broodje eten, nou dat volgende bankje dat liet behoorlijk op zich wachten, zeker wel een km of 5 verderop, dus hebben we maar lopend ons eerste broodje opgegeten. Later bij het bankje en een heleboel geocaches verder. Ja want wij gingen uiteraard een route lopen op de GPS. Er waren 11 caches in de route, en we hebben er 10 gevonden, de eerste van de route niet, maar dat moest een 0 of een 1 zijn, en die hebben we op het laatst goed ingevuld. Gelukkig hadden de laatste 5 andere bezoekers hem ook niet gevonden, dus het lag niet aan ons. :) De bonuscache lag aan het eind van de route en gaf weinig problemen om zich te laten vinden, uiteindelijk hebben we een km of 10 gelopen, terwijl het er maar 7 zouden zijn.. Terug in de auto zijn we nog ergens aan de mohnesee bij een cafe wat wezen drinken, Marc en Jolanda een pot koffie, dat is een hele grote kop waar 2 kopjes inpassen. Hilbert een capuchino, en ik een water :) Daarna zijn we wezen eten bij de Italiaan hier in het dorp, de pizza's waren lekker maar het drinken geen succes, Bitter lemon hadden ze niet, dan maar tonic dacht Jolanda, hadden ze ook niet, Rivella dan misschien, maar nee, dat was er ook al niet, nou dan maar sprite, dit was dus 4-maal is scheepsrecht, ik bestelde een fanta samen met Hilbert, maar even later kwam ze terug, er was ook geen fanta, toen nam Hilbert maar een cola en heb ik een spa rood genomen, Marc nam een biertje, en tja duitsers he, bier is er altijd :)
's avonds nog even in de tuin gezeten op ons terasje, maar al snel kwam er een donkere lucht aan, met onweer en regen. We hebben nog even rummykub gespeeld, waarvan ik een rondje hetzelfde deed als Hilbert gisteren, achter het bordje spelen, en hij kon het geloof ik niet waarderen, want toen ik naar bed ging, heeft hij Marc echt heel veel laten verliezen, tja of Marc kan het gewoon niet haha...

Straks gaan we waarschijnlijk richting Soest, een route lopen, en even in het centrum kijken, hopelijk vandaag wel 6 of 7 km en niet weer 10 zoals gisteren..

Tot morgen allemaal!

Aankomst Sauerland Warstein - Westendorf

Hallo Lezers,

Gisteren zijn wij rond 11 uur vertrokken uit Nederland, naar Warstein - Westendorf toe, onderweg hebben wij nog een pauze gehouden met lekkere broodjes ei, slaatje en kaas :) Rond half 2 zijn we aangekomen, terwijl we eigenlijk om 14 uur in zouden kunnen, maar dit was voor de mensen van het huisje geen probleem. Ze heeft ons alles aangewezen, en wat een luxe heeft dit huisje, het is alles behalve een proto-type duits huisje, geen bloemetjes bankstel, en truttige bloemetjes kleedjes, maar moderne uitstraling, en zelfgemaakte schilderijen aan de muren :)
We hebben de tassen uitgepakt en zijn daarna rond half 4 boodschappen gaan doen, tussen het uitpakken en boodschappen doen zelfs nog wat kaartjes gemaakt, want uiteraard mijn materiaal heb ik altijd bij mij.. Na het boodschappen doen hebben we besloten wat te gaan eten, want inmiddels was het al rond de klok van 17.00. Echter was dat net als voorgaande jaren, niet echt een succes want er zit weinig in de omgeving, na 3 keer het dorp te zijn rondgereden uiteindelijk toch een leuk restaurantje gekozen, en het resultaat was lekker, Marc en Jolanda hadden een snitzel Milano, een dubbelgevouwen snitzel, met daartussen kaas, salami en plakjes tomaat, daarbij hadden hun een soort aardappeltjes met puree erin, en kroketjes. Hilbert en ik hadden een zigeunersnitzel, nou dat was me toch een homp-vlees, paste nauwelijks op ons bord, ik had er patatjes bij(ja alweer, wat anders he?) en Hilbert aardappelschijfjes met spekjes(lijkt erg op de aardappeltjes van oma kuik, ook zo vet!) Na het eten was ik dus ook behoorlijk vol! zo vol dat Hilbert, Jolanda en Marc nog een stuk gingen lopen, en ik thuis ben gebleven om te hobby'en :) We hebben nog even buiten koffie gedronken en daarna rummykub gespeeld, Allemaal wel een keer gewonnen, maar Hilbert onterecht, hij hield alle stenen achter zijn bordje(ja zo kan ik het natuurlijk ook!) zal het vanavond wel ff bewijzen, jullie lezen dit morgen!(eigenlijk dus vandaag nog!)

Liefs Désiree, Marc (en natuurlijk Hilbert en Jolanda)

Winnie the Pooh A5 kaart

Beste Lezers,

Nog een paar dagen, en dan ga ik op vakantie (13 Juli tot 23 juli) met mijn vriend en schoonouders naar Sauerland, en dan 26 juli tot 8 augustus ga ik met mijn vriend op rondreis door europa; Mayernhofen (Oostenrijk), Verona (Italië), Nice (Frankrijk) & Parijs (Ook Frankrijk, uiteraard :))

Dit gaf mij de gelegenheid om maar eens op te ruimen, en mijn schoolagenda van vorig jaar (2009/2010) te verknippen, opleiding is gehaald, dus weg met die schoolboeken :)

Het resultaat was dus onder andere deze A5 winnie the pooh kaart!